ارزيابي تناسب اراضي براي تعيين كاربري كشاورزي با مدل‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره ANP-DEMATEL و FAHP چانگ (مطالعه موردي: حاشيه بهبهان)

Land suitability Evaluation for determining of agricultural land use by Multi Criteria Decision Making models ANP- DEMATEL and FAHP Chang (Case study: Behbahan fringe)

در مطالعات محيطي، مهمترين راه نيل به توسعه مبتني بر علم و شناخت علمي محيط، توجه اصولي به پتانسيل‌ها، ارزيابي توان‌هاي محيطي و بالاخره استفاده همهجانبه و منطقي از سرزمين است. در اين خصوص، ميان توسعه كشاورزي محيط و منابع محيطي نيز ارتباط تنگاتنگي وجود دارد. اين تحقيق، كاربرد روش تلفيقي تصميم‌گيري چندمعياره ANP- DEMATEL و CHANGFAHP را در ارزيابي اراضي كشاورزي پيرامون بهبهان بيان مي‌كند. بر اساس مدل اكولوژيك حرفي ايران، داده‌هاي شيب، اقليم، خصوصيات خاك، دبي آب و تراكم پوشش گياهي بهمنزله معيارهاي اصلي تاثيرگذار در كاربري كشاورزي انتخاب شدند. سپس در قالب يك مدل، به كمك تصميمگيري چندمعياره (MCDM) و با استفاده از فرايند تحليل شبكهاي و روش سلسله‌مراتبي فازي لايه‌هاي مذكور به روش تركيب خطي وزني (WLC) در محيط نرمافزار Arc GIS10 تلفيق شدند و ارزيابي شكل گرفت. استفاده از مدل تلفيقي ANP-DEMATEL براي تجزيه و تحليل اوليه روابط متقابل ميان معيارها و وزندهي فاكتورها با توجه به ضريب تاثيرگذاريشان است. در واقع، اين مدل جديد با تركيب روشهاي مختلف، راهحل موثري را براي كمك به تصميمگيري گروهي ارزيابان ارايه ميدهد و از اين طريق وزن نهايي معيارهاي موثر در كاربري كشاورزي مشخص مي‌شود. نتايج نشان داد كه در هر دو مدل، حدود 4 درصد از كل مساحت منطقه داراي اراضي با توان درجه يك براي كشاورزي‌اند، به طور كلي ميتوان گفت منطقه مورد مطالعه از نظر توان اكولوژيك براي كاربري كشاورزي به دلايل نزديكي منطقه به كوهستان و تپههاي ماهوري و وجود سازندهاي انحلالي گچ و آهك در حد مناسب و مطلوب نيست. اين نتيجه به وضوح در هر دو روش ديده ميشود، اما با توجه به اينكه مناطق نامساعد در روش CHANGFAHP مساحت بيشتري نسبت به روش ANP-DEMATEL دارند مي‌توان گفت كه نتايج روش FAHPCHANG با واقعيت سازگاري بيشتري دارند.