تاثير ده هفته ورزش هوازي بر عملكرد سيستوليك بطن چپ، سطح كاسپاز-3 و اندازه ناحيه انفاركتوس موش‌هاي صحرايي با انفاركتوس قلبي

مقدمه: هدف اين مطالعه، بررسي تاثير ده هفته تمرين هوازي زير بيشينه دويدن بر عملكرد سيستوليك بطن چپ، كاسپاز-3 و اندازه ناحيه انفاركتوس در موش‌هاي صحرايي با انفاركتوس قلبي مي‌باشد. مواد و روش‌ها: 20 سر موش صحرايي نر ويستار چهار هفته بعد از انفاركتوس قلبي به دو گروه كنترل انفاركتوس شده (SedMI، 10n=) و گروه تمريني انفاركتوس شده (ExMI، 10n=) تقسيم‌بندي شدند. 10 سر موش صحرايي نر ويستار بدون انفاركتوس قلبي نيز به‌عنوان گروه كنترل سالم (Sham، 10n=) در نظر گرفته شدند. گروه ExMI به مدت 10 هفته تمرين ورزشي دويدن بر روي تردميل (هر هفته 5 جلسه و هر جلسه 50 دقيقه با سرعت 17 متر بر دقيقه معادل 55 درصد ظرفيت هوازي) را انجام دادند. از تمامي موش‌ها قبل و بعد از مداخله ورزش، اكوكارديوگرافي به‌عمل آمد. نتايج : تجزيه و تحليل آماري داده‌ها نشان داد كه ميزان كسر تخليه (EF) و كوتاه‌شدگي ميوفيبريل‌هاي عضلاني (FS) در گروه‌هاي انفاركتوس شده (Ex MI ,Sed MI) نسبت‌به گروه شم ظرف 4 و 14 هفته بعد از انفاركتوس به‌طور معني‌داري كاهش داشت (05/0P < ). ميزان EF و FS در پايان هفته چهاردهم در گروه ExMI، بيشتر از گروه SedMI بود. همچنين اندازه ناحيه انفاركتوس و نرخ مرگ ‌و ‌مير جوندگان در پاسخ به فعاليت ورزشي به‌طور معني‌داري كاهش پيدا كرد (05/0P < )، اما تغيير معني‌داري در اندازه فعاليت كاسپاز-3 به‌دست نيامد (07/0P=). نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد كه مداخله ده هفته ورزش هوازي متعاقب چهار هفته بعد از انفاركتوس قلبي موش‌ها، اختلالات عملكرد بطن چپ را كاهش مي‌دهد و در نتيجه منجر به بهبود كارآيي سيستوليك بطن چپ، كاهش اندازه ناحيه انفاركتوس و نرخ مرگ و مير مي‌شود.

Introduction: The aim of study was to evaluate the effect of 10 weeks aerobic exercise training on left ventricular systolic function, caspase-3level and infarction size in myocardial infarction rats. Methods: Four weeks after the myocardial infarction, 30 male Wistar rats were randomized to the three equally sized groups of Sham-operated control (Sham); Sedentary-MI (SedMI) and Exercise-MI (ExMI).The latest group were subjected to aerobic training in the form of treadmill running (50 min/day, 5 times per week, 17 m/min). Before and after the training program, all subjects went under echocardiography. Results: Statistical analysis of the data showed that the rate of ejection fraction and the fractional shortening at 4 and 14 weeks after myocardial infarction decreased significantly in SedMI and ExMI compared to the Sham group (P < 0.05). But the rate of ejection fraction and fractional shortening at 14 weeks after myocardial infarction in ExMI group was significantly greater than SedMI group (P < 0.05). Also, infarction size and mortality rate decreased significantly in response to exercise training but the caspase-3 activity was not different between groups. Conclusion: 10-weeks aerobic exercise training program, 4 weeks after myocardial infarction, reduced cardiac dysfunctions after myocardial infarction in trained rats. Consequently, these exercise training induced changes resulted in improved left ventricular systolic function and decrease of mortality rate and infarction size after myocardial infarction.