راه‌كارهاي ارتقاي طرح منتور شيپ: مطالعه كيفي

Strategies to Improve Mentorship Plan: A Qualitative Study

مقدمه: كارورزي به شيوه منتورشيپ باعث بهبود آموزش بالين در پرستاري مي‌شود. با توجه به مشكلات فراوان، در روند اجراي طرح منتورشيپ، اين مطالعه، با هدف تبيين راه‌كارهاي ارتقاي طرح منتور شيپ انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه به شيوه كيفي و با رويكرد آناليز محتوا در سال 1392 در بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي لرستان انجام شد. 11 نفر از دانشجويان ترم آخر پرستاري و 6 سرپرستار به روش مبتني بر هدف در مطالعه شركت كردند. داده‌ها با مصاحبه عميق و نيمه ساختارمند گردآوري شدند. مصاحبه‌ها ضبط، دست‌نويس و سپس داده‌ها با استفاده از روش تحليل محتوا مطابق با رويكرد گرانهيم و لاندمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: داده‌ها، در سه طبقه اصلي و 9 زير طبقه شامل، عوامل مربوط به منتور (با زير طبقات ويژگي‌هاي شخصيتي منتور و توانمندي در آموزش بالين)، عوامل مربوط به پرسنل بيمارستان (با زيرطبقات توجيه برنامه منتورشيپ، مدل نقش بودن پرستاران، ارتباط بين حرفه‌اي) و عوامل مديريتي(با زير طبقات نحوه ارزشيابي، تقسيم كار پرستاري به شيوه موردي، تدارك امكانات رفاهي براي دانشجويان و برنامه‌ريزي مناسب جهت اجراي كارورزي‌ها) قرار گرفت. نتيجه‌گيري: با در نظر گرفتن صلاحيت علمي و عمومي منتور، نقش پرسنل بيمارستان در حرفه‌اي شدن دانشجويان پرستاري و مديريت مناسب اجراي برنامه‌هاي كارورزي، مي‌توان به ارتقاي طرح منتورشيپ كمك نمود.

Introduction: Internship through mentorship method improves clinical education in nursing. Due to numerous problems in implantation process of the mentorship plan, this study aimed to explore and explain strategies to improve the mentorship plan. Methods: This qualitative study with content analysis approach was performed in educational hospitals of Lorestan University of Medical Sciences in 2013. Eleven last semester nursing students and six head nurses were selected through purposive sampling. Data were collected using semi-structured in-depth interview. Interviews were recorded, transcribed and then data were analyzed using qualitative content analysis by Lundman and Graneheim method. Results: Data were classified into three main categories and nine subcategories: mentor-related factors (mentor’s personality traits and capabilities in clinical training); factors related to hospital personnel (justification for mentorship program, nurses as role models, and inter-professional relationship); and management factors (evaluation method, case-based division of labor in nursing, provision of welfare facilities for students, and proper planning for implementation of the internship). Conclusion: The mentorship plan can be enhanced by considering scientific and general qualifications of the mentor, the role of hospital personnel in professionalization of nursing students, and proper management in implementation of internship programs.