جغرافيا، برساخت گرايي و تبيين برساخت گرايانه ژئوپليتيك (معرفي رويكرد ژئوپليتيك برساخت گرا)

ژئوپليتيك به عنوان دانشي كه ضلع سياسي علم جغرافيا را تشكيل مي دهد، در طول دوره هاي مختلف از مناظر و ديدگاه هاي مختلف بدان نگريسته شده است. از ژئوپليتيك سنتي و نظريه هاي فردريك راتزل، هوفر و مكيندر، ماهان، اسپايكمن گرفته تا نظريه هاي كوهن و لاكوست و نهايتاً ژئوپليتيك انتقادي و پست مدرن، هر كدام براساس اهداف و نحوه ي جهان بيني و تصورات خود، تاويلي خاص ارائه داده اند. اما آنچه بايد مد نظر هر ژئوپليتيسين قرار گيرد اين است كه، به دنبال قلمروهاي جديد در ژئوپليتيك باشند و رهيافت هاي جديد فلسفي را مورد توجه قرار دهند و براي تعالي دانش ژئوپليتيك، اين رشته را براساس رويكردهاي نوين فلسفي تبيين كنند و اين نظريات را با ماهيت و هويتي ژئوپليتيكي براي تحليل هاي بنيادي و كاربردي خود مورد استفاده قرار دهند. ژئوپليتيك امروزه نيازمند گسترش حوزه ي نظري و فلسفي خود است. در اين راستا نگارندگان در اين مقاله سعي دارند كه ابتدا با بررسي هارموني و همسازي كه بين جغرافيا و نظريه برساخت گرايي وجود دارد و سپس تبيين برساخت گرايانه ژئوپليتيك، به معرفي رويكردي نو در ژئوپليتيك تحت عنوان ژئوپليتيك برساخت گرا بپردازند. سوال هاي مطرح در اين پژوهش به اين شرح است كه: چه هارموني و همسازي بين جغرافيا و رويكرد برساخت گرايي وجود دارد؟ مفاهيم پايه در تبيين برساخت گرايانه از دانش ژئوپليتيك كدامند؟ در ادامه بايد اشاره كرد كه اين مقاله به شيوه اي تحليلي-توصيفي نگاشته شده است.