تعيين نقش نياز به شناخت و خودكارآمدي پيش آموزشي در پيش بيني انگيزش يادگيري داوطلبان دوره هاي آموزشي مركز كارآفريني دانشگاه اصفهان

هدف اين پژوهش تعيين نقش نياز به شناخت و خودكارآمدي پيش آموزشي در پيش بيني انگيزش يادگيري داوطلبان دوره هاي آموزشي مركز كارآفريني دانشگاه اصفهان بود. روش پژوهش رابطه اي بود. جامعه آماري همه داوطلبان شركت كننده در دوره هاي آموزشي مركز كارآفريني دانشگاه اصفهان از ابتداي تاسيس تاكنون بود، اما به دليل نداشتن امكان دسترسي به همه اين افراد، نمونه اي شامل 164 نفر از اين كارآموزان كه در بازه زماني پاييز و زمستان 1391 در دسترس بودند، انتخاب شدند. افراد شركت كننده به پرسشنامه هاي نياز به شناخت (كاسيوپو، پتي و كائو، 1984)، خودكارآمدي پيش آموزشي (كوئينونز، 1995) و انگيزش يادگيري (نو و ويلك، 1993) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام تحليل شدند. يافته هاي گام آخر تحليل رگرسيون نشان داد كه هر دو متغير نياز به شناخت و خودكارآمدي پيش آموزشي قادر به پيش بيني انگيزش يادگيري هستند و در مجموع 37 درصد از واريانس انگيزش يادگيري را تبيين مي كنند (01/0P<).