اثربخشي روش يكپارچگي حسي در كاهش رفتارهاي كليشه اي كودكان در خودمانده

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي روش يكپارچگي حسي بر كاهش رفتارهاي كليشه اي كودكان درخودمانده بود. 20 كودك درخودمانده با دامنه سني 8 سال و دو ماه الي 14 سال از مركز كودكان درخودمانده ارديبهشت اصفهان با روش نمونه برداري هدفمند، انتخاب شدند و به روش تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. كودكان گروه آزمايش، 11 جلسه درمانگري يكپارچگي حسي را دريافت كردند. طرح پژوهش تحقيق از نوع شبه­تجربي با پيش آزمون و پس آزمون بود. ابزار گردآوري اطلاعات شامل مقياس تجديدنظرشده رفتارهاي تكراري (بودفيش و ديگران، 2000) بود. نتايج تحليل كوواريانس نشان دادند روش يكپارچگي حسي، رفتارهاي كليشه اي، وسواسي، آييني، يكنواختي، محدود و خودآزاري كودكان درخودمانده را كاهش مي دهد. با توجه به يافته هاي مذكور پيشنهاد مي شود اثربخشي روش يكپارچگي حسي براي درمان ناتواني هاي ديگر اين كودكان مورد استفاده قرار گيرد.