مدلسازي رياضي و شبيه سازي به منظور بررسي اثر اندازه نانوذرات مغناطيسيِ حاملِ دارو در سيستم دارورساني مغناطيسي

Mathematical Modeling and Simulation in order to Evaluation of the Nanoparticle Size in the Magnetic Drug Targeting System

دارورساني مغناطيسي، نوعي روش درماني است كه درآن، عامل هاي دارويي ازبين برنده ي تومور و يا سلول هاي سرطاني، روي يك هسته ي مغناطيسي بارگذاري شده است كه با اِعمال يك ميدان مغناطيسي خارجي، از حضور اين داروها در ساير نقاط بدن و بافت هاي سالم جلوگيري مي كند. بدين صورت، اثرهاي جانبي ناخواسته حاصل از شيمي درماني هاي مرسوم به طور چشم گيري كاهش مي يابد. اين روش، موانع و مشكلاتي دارد كه به نظر مي رسد با بهينه سازي پارامترهاي موثّر درآن، مي تواند موانع و مشكلات آن كم تر شود. هدف اصلي اين مقاله، بررسي اثر قطر هسته ي مغناطيسي به عنوان يكي از عوامل مهم و موثّر در بهبود روش دارورساني مغناطيسي است. درين تحقيق، رفتار چند نانوذره ي مغناطيسي با قطرهاي متفاوت تحت تاثير نيروي مغناطيسي حاصل از يك ميدان مغناطيسي خارجي و نيروي هيدروديناميكي ناشي از عبور يك سيّال در لوله اي كه رگ را شبيه سازي مي كند، مورد تحليل قرار گرفت. با بررسي خط سير ذرّات با قطرهاي متفاوت، امكان پيش بيني تاثير اندازه ي نانوذرّات مغناطيسي بر بازده اين روش به دست آمد.

MTDDS is an innovative treatment modality to completely tumor remission with no negative side effect. In this method functionalize magnetic nanoparticles are designed as the drug carrier to get the specific target in the body. Anticancer agents are bounded to magnetite nanoparticles with biocompatible starch coating suspended in the fluid. Now if they are injected intra-arterially near the target volume, they would be trapped at the target region via a local applied magnetic field with the high gradient near the target site. In this paper we have evaluated some nanoparticle trajectories with different size in order to evaluate the effect of the size on the efficiency of the magnetic drug targeting system.