پيش‌بيني فعاليت‌هاي زندگي روزانه سالمندان شهر قم براساس عوامل روان‌شناختي مرتبط با افتادن

. Prediction of activities of daily living in older adults in Qom city based on fall-related psychological factors, Iran

زمينه و هدف: فعاليت‌هاي زندگي روزانه از اساسي‌ترين اجزاي زندگي و بازگوكننده جنبه مهمي از استقلال كاركردي در سالمندان است كه با افزايش سن دچار افت مي‌شود. اين تحقيق با هدف پيش‌بيني فعاليت‌هاي زندگي روزانه سالمندان شهر قم براساس عوامل روان‌شناختي مرتبط با افتادن انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي - همبستگي، 340 سالمند از مناطق شهري قم به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي مشخصات فردي، مقياس فعاليت‌هاي زندگي روزانه Khajavi & Parsa، مقياس كارآمدي در افتادن، فرم بين‌المللي Yardley و همكاران، اعتماد به تعادل، ويژه فعاليت‌هاي Myers و همكاران و مقياس كارآمدي راه رفتن اصلاح‌شده Newell و همكاران استفاده شد. داده‌ها با كمك آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون، تجزيه و تحليل شدند. سطح معني‌داري، 05/0?p در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين مطالعه، ميانگين سني آزمودني‌ها، 80/70 سال بود. بين فعاليت‌هاي زندگي روزانه سالمندان با متغيرهاي روان‌شناختي مرتبط با افتادن در سالمندان شهر قم، رابطه معني‌داري مشاهده گرديد (05/0?p). فعاليت‌هاي زندگي روزانه سالمندان با استفاده از متغيرهاي كارآمدي راه‌رفتن، ترس از افتادن و اعتماد به تعادل، به‌طور معني‌داري ‌پيش‌بيني شد. اين متغيرهاي پيش‌بين، 93% تغييرپذيري در فعاليت‌هاي زندگي روزانه را تبيين كردند (000/0?p، 307/681=f، 93/0r2=). نتيجه‌گيري: طبق نتايج اين مطالعه، عوامل روان‌شناختي مرتبط با افتادن، با تاثير برخوداداركي سالمندان مي‌تواند باعث افت خودكارآمدي در انجام فعاليت‌هاي زندگي روزانه شود. همچنين اين عوامل مي‌توانند در مداخله‌هاي مرتبط با بهبود فعاليت‌هاي زندگي روزانه مورد توجه قرار گيرند. لذا انجام مطالعاتي در زمينه بررسي پيش‌بيني عملكرد كاركردي سالمندان براساس عوامل روان‌شناختي مرتبط با افتادن، در آينده ضروري است.

Background and Objectives: Activities of daily living are the most fundamental components of life, and reflect an important aspect of functional independence in older adults, which declins with increasing age. This research was performed with the purpose of predicting activities of daily living in the older adults in Qom City based on fall-related psychological factors. Methods: In this descriptive correlational study, 340 older adults were selected by convenience sampling from urban areas of Qom City. Data collection was carried out using demographic characteristics questionnaire, Activities of Daily Living Scale of Khajavi & Parsa, Yardley et al.’s Fall Efficacy Scale-International, Activities-specific Balance Confidence of Myers et al, and modified Gait Efficacy Scale of Newell et al. Data were analyzed by descriptive statistics, Pearson’s correlation coefficient, and regression analysis. The significance level was considered to be p?0.05. Results: In this study, the mean age of participants was 70.80 years. There were a significant relationship between activities of daily living and fall-related psychological factors in the older adults in Qom City (p?0.05). Activities of daily living were significantly predicted by variables, including gait efficacy, fear of falling, and balance confidence. These predictor variables explained 93% of variability in activities of daily living (r2=0.93, f=681.307, p?0.000). Conclusion: According to the results of this study, fall-related psychological factors by affecting older adults’ self-perceptions can decrease self-efficacy in performing activities of daily living. Also, these factors can be considered in interventions targeting improvement in activities of daily living. Therefore, future studies are necessary to investigate older adults’ functional performance based on the fall-related psychological factors.