پهنه بندي خطر آتش سوزي در پارك ملي گلستان با استفاده از روش رگرسيون لجستيك

آتش سوزي هاي جنگلي در ايران و بويژه در جنگل هاي شمال كشور آثار مخربي را در سيماي ظاهري اين مناطق به جاي گذاشته است. شناسايي، پيشگيري و كنترل خسارات انساني- اجتماعي و اقتصادي ايجاد شده توسط خطرات طبيعي از اهداف اساسي موسسات تحقيقاتي و اجرايي است. يكي از روش هاي پيشگيري آتش سوزي هاي جنگلي، تعيين محدوده هاي احتمال خطر آتش سوزي مي باشد. در اين تحقيق با استفاده از روش رگرسيون لجستيك در محيط GIS نقشه پهنه بندي خطر آتش سوزي براي منطقه پارك ملي گلستان تهيه گرديد. عوامل موثر بر وقوع آتش شامل عوامل اقليمي، توپوگرافي، پوشش گياهي و انساني با استفاده از روش ها و منابع مختلف جمع آوري و در محيط GIS تهيه گرديد. نقاط آتش سوزي بوقوع پيوسته نيز جمع آوري و به صورت يك لايه بولين تهيه گرديد. لايه هاي هر يك از عوامل موثر بر آتش سوزي به عنوان متغير مستقل و لايه نقاط آتش سوزي ساليان گذشته به عنوان متغير وابسته وارد مدل رگرسيون لجستيك گرديد و نقشه احتمال وقوع آتش سوزي براي منطقه تهيه گرديد. مقادير شاخص آماري 0.3121 = Pseudo R² و ضريب 0.9132ROC= بدست آمده براي مدل، نشان مي دهد كه مدل رگرسيون لجستيك داراي برازش خوبي بوده است. نقشه احتمال خطر بدست آمده به 4 كلاسه كم خطر، متوسط، خطرناك و پرخطر پهنه بندي گرديد. ارزيابي نقشه پهنه بندي خطر آتش سوزي با استفاده از تعدادي از نقاط آتش سوزي كه در فرآيند مطالعه مورد استفاده قرار نگرفته بودند انجام گرفت. نتايج نشان داد كه درصد بيشتري از آتش سوزي ها در طبقه متوسط و درصد كمي از آن در طبقات خطرناك و پرخطر قرار گرفته اند.