استفاده از بستر دروغين و مقادير كاهش‌يافته علف‌كش ايمازتاپير در مديريت علف‌هاي‌هرز لوبيا (.L Phaseolus vulgari)

Use of false seedbed and reduced doses of imazethapyr for weed management in common bean (Phaseolus vulgari L.)

به‌منظور ارزیابی كارایی مقادیر كاهش‌یافته علف‌كش ایمازتاپیر در تلفیق با بسترهای دروغین جهت كنترل انتخابی علف‌های‌هرز لوبیا آزمایشی در سال زراعی 1390 به‌اجرا درآمد. آزمایش به‌صورت فاكتوریل در قالب طرح بلوك‌های كامل تصادفی اجرا شد. فاكتورها شامل مقادیر مختلف علف‌كش (كاربرد پس‌رویشی ایمازتاپیر در مقادیر صفر، 25، 50، 75 و 100 گرم ماده مؤثره در هكتار) و بستر كاشت (بستر دروغین و بستر مرسوم) بودند. همچنین یك تیمار به‌عنوان شاهد با وجین برای مقایسه در نظر گرفته شد. در شرایط عدم استفاده از علف‌كش بین دو بستر از لحاظ زیست‌توده علف‌های هرز باریك‌برگ و مجموع علف‌های هرز اختلاف معنی‌داری (p ≤ 0.01) دیده شد. به‌طوری‌كه استفاده از بستر دروغین زیست‌توده علف‌های هرز باریك‌برگ و مجموع علف‌های هرز را به‌ترتیب 28 و 21 درصد كاهش داد. با این حال زیست‌توده تولید شده در پهن‌برگ‌ها تحت تأثیر روش تهیه بستر قرار نگرفت (P=0.053). كاربرد ایمازتاپیر نیز به‌شدت رشد و تولید زیست‌توده علف‌های هرز باریك‌برگ و پهن‌برگ را تحت تأثیر قرار داد. در بستر دروغین، بین كاربرد 50 و 100 گرم ماده مؤثره در هكتار از علف‌كش ایمازتاپیر در كنترل مؤثر علف‌های هرز باریك‌برگ اختلاف معنی‌داری دیده نشد. در‌حالی‌كه در بستر مرسوم برای كنترل مؤثر علف‌های هرز به 75 گرم در هكتار از این علف‌كش نیاز بود. رقابت علف‌های هرز در طول فصل عملكرد دانه لوبیا را در بستر مرسوم و بستر دروغین به‌ترتیب 73 و 68 درصد نسبت به شاهد عاری از علف هرز كاهش داد. با این حال كاربرد علف‌كش ایمازتاپیر افت عملكرد دانه در بستر مرسوم و بستر دروغین را به‌ترتیب به 9/2 و 7/4 درصد كاهش داد. نتایج این تحقیق نشان دادكه كنترل قابل قبول علف‌های هرز در لوبیا با طیف علف هرزی مشاهده شده در این تحقیق، با استفاده از 56 گرم از ماده مؤثر در هكتار ایمازتاپیر در تلفیق با بستر دروغین كه 90% عملكرد پتانسیل را فراهم می‌نماید، قابل دستیابی است.

Experiment was conducted in 2011 to evaluate the efficacy of reduced herbicide rates in combination with false seedbed for selective weed control in common bean. The experiment was carried out with a completely randomized factorial design. Factors were herbicide dose (post-emergence application of imazethapyr at the rates of 0, 25, 50, 75, and 100 g a.i. ha-1) and seedbed preparation (false seedbed and conventional seedbed). A hand weeding control was also included as check. In the absence of herbicide, there were significant differences in grass and total weeds biomass between two seedbeds (p < 0.01), however, biomass of broadleaved weeds was not significantly different in two seedbeds (P=0.053). The false seedbed decreased grass and total weed biomass by 28 and 21%, respectively, as compared with conventional seedbed. Imazethapyr application greatly affected grass and broadleaf weed growth and biomass production. The rate of 50 g a.i. ha-1of imazethapyr was as effective as the 100 g a.i.ha-1 rate to maintain consistent weed control in the false seedbed, while, the rate of 75 g a.i. ha-1 was required to maintain effective weed control in conventional seedbed. Season-long weed competition resulted in 68 and 73% yield loss in common bean in the false and conventional seedbed, respectively. However, imazethapyr application decreased yield loss down to 4.7 and 2.9% in false and conventional seedbed, respectively. The study suggests that acceptable weed control in common bean of the weed species observed in the present study could be achieved using imazethapyr at the rate of 56 g a.i. ha-1 in combination with false seedbed, which can save the yield by 90%.