تحليل و پيش بيني شاخص هاي پايداري در صنعت گردشگري ايران

هدف از مطالعه حاضر تحليل و پيش‌بيني شاخص هاي تاثيرگذار در فرآيند پايداري صنعت گردشگري در ايران مي باشد.در اين راستا با توجه به مطالعات صورت گرفته و نظر سنجي از كارشناسان شاخص هاي عمده موجود در حوزه پايداري گردشگري در شش بعد اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، اكولوژيكي، سياسي و تكنولوژيكي تنظيم گرديده اند. سوال هاي اصلي پژوهش اين است كه از ديدگاه كارشناسان اولويت اصلي با كدام بعد از شاخص هاي مطرح شده براي ارزيابي پايداري در حوزه صنعت گردشگري كشور مي‌باشد و كدام بعد از شاخص هاي مطرح‌شده بهتر مي-تواند پايداري را در فرآيند صنعت گردشگري كشور پيش‌بيني كند. بر اين اساس، پژوهش حاضر از لحاظ هدف‌گذاري، پژوهشي كاربردي و از لحاظ روش‌شناسي «توصيفي-تحليلي» مي باشد كه در آن براي جمع‌آوري داده هاي لازم براي وزن گذاري شاخص هاي پژوهش جهت تجزيه تحليل اطلاعات؛ با روش پيمايشي از نظرات 15 نفر از كارشناسان بهره برده شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها به منظور پاسخ به سوالات پژوهش از روش تحليل سلسله مراتبي دلفي فازي FDAHP و همچنين مدل تحليل تشخيص در قالب نرم‌افزارSPSS استفاده شده است. نتايج به دست آمده نشانگر آن است كه بعد سياسي شاخص هاي پايداري در صنعت گردشگري ايران از نظر كارشناسان داراي اولويت بيش تري جهت پرداخت و بسترسازي بدان در راستاي پايداري اين حوزه مي‌باشد و ابعاد فرهنگي شاخص هاي پايداري در صنعت گردشگري بيش ترين سهم را در پيش بيني پايداري در صنعت گردشگري كشور دارد.