بررسي تاثير تصوير مقصد و رضايت از مقصد بر نيت هاي بازديد گردشگران

براي موفقيت در زمينه گردشگري بايد گردشگران و رفتارهاي شان را مورد مطالعه قرار دهيم. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر متغيرهاي رضايت و تصوير مقصد بر نيت هاي بازديد در كوتاه مدت، ميان مدت و بلند مدت، جهت بررسي فرآيند بازگشت گردشگران و شناسايي رفتار آن ها در شهر تهران مي باشد. اين متغيرها به عنوان عوامل موثر بر نيت هاي بازگشت يا عدم بازگشت گردشگران در نظر گرفته شده است. پژوهش حاضر كاربردي و از نوع هدف توصيفي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش متشكل از گردشگران شهر تهران در بازه زماني تابستان سال 91 است. بدين منظور براساس جدول مورگان نمونه اي برابر با 390 گردشگر انتخاب شد. نمونه گيري به صورت نمونه گيري در دسترس انجام شد. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه استفاده شد كه پايايي و روايي آن به وسيله آلفاي كرونباخ و تحليل عاملي تاييدي مورد سنجش قرار گرفت. مدل مفهومي پژوهش با استفاده از بخش ساختاري مدل معادلات ساختاري موسوم به تحليل مسير مورد سنجش قرار گرفت. يافته ها حاكي از آن است كه تفاوت قابل ملاحظه اي بين نيت هاي بازديد در فواصل زماني مختلف با توجه به رضايت و تصوير مقصد افراد وجود دارد. متغير رضايت در كوتاه مدت بر نيت بازگشت تاثير دارد اما در ميان مدت كم رنگ تر مي گردد. تصوير مقصد افراد در كوتاه مدت تمايلي به بازديد از مقصد در آنان ايجاد مي كند، ولي در بازه زماني بلندمدت تاثير اين عامل بر نيت بازديد كاهش مي ‍ يابد.