معرفي ابزار اندازه گيري فرايند يادگيري زدايي در سازمان

يكي از مهمترين عواملي كه در جريان كسب دانش جديد ايجاد مشكل نموده و زمينه ساز شكست در پياده سازي پروژه تغيير در سازمان مي باشد، ميزان وابستگي به دانش قديمي در سطوح مختلف سازماني است. براي غلبه بر اين مشكل، سازمانها بايد با استفاده از اقدامات و فعاليتهاي مناسب، به كاهش و حذف ميزان وابستگي به دانش قديمي بپردازند. به اين مجموعه اقدامات كه منجر به كاهش اثرات منفي دانش منسوخ در سازمان مي شوند، فرايند يادگيري زدايي گفته مي شود. بدين منظور در اين مقاله، به تدوين ابزاري مناسب جهت سنجش فرايند يادگيري زدايي در سازمان كه از روايي و پايايي مناسبي برخوردار باشد پرداخته شده است. در ابتدا با استفاده از مطالعات ميداني، رويكردها و اقدامات مختلفي كه سازمانها مي توانند جهت يادگيري زدايي مورد استفاده قرار دهند، شناسايي و براساس آن پرسشنامه اوليه در قالب 36 عبارت تدوين شد. در مرحله بعد روايي محتواي پرسشنامه از منظر سه شاخص شفافيت، مناسبت و جامعيت توسط خبرگان ارزيابي شده و با اعمال نظرات آنها، پرسشنامه نهايي متشكل از 28 عبارت و در قالب 7 رويكرد تدوين گرديد. در نهايت پرسشنامه در نمونه اي متشكل از 134 سازمان از جامعه آماري شركتهاي نرم افزاري مورد آزمون قرار گرفت و با استفاده از داده هاي جمع آوري شده، روايي سازه از طريق تحليل عاملي، روايي همگرا و واگرا از طريق ضريب همبستگي پيرسون مورد ارزيابي قرار گرفت و شاخصهاي برازش مدل نيز بررسي شد كه نتايج حاكي از آن بود كه مدل اندازه گيري از برازش مناسبي برخوردار است.