بررسي تطبيقي پيوند عشق و حماسه در شاهنامة فردوسي و داستان كوراوغلو

Connection of Love and Epic in Shāhnāmeh and the Story of Koroghlu: A Comparative Study

داستان‌های حماسی بازتاب عواطف، احساسات و نحوة تفكر انسان‌ها در دوره‌ای از تاریخ هستند. اگرچه زبان متون حماسی و غنایی با هم تفاوت دارد، یكی از بن‌مایه‌های داستان‌های حماسی عشق است. در شاهنامة فردوسی و داستان كوراوغلو مضمون‌های حماسی و غنایی در كنار یكدیگر دیده می‌شوند و ارتباطی تنگاتنگ با هم دارند. داستان‌های «زال و رودابه»، «تهمینه و رستم»، و «بیژن و منیژه» از جمله بهترین داستان‌های غنایی فارسی به شمار می‌روند.‌ در داستان حماسی كوراوغلو نیز موضوع عشق كه اغلب از سوی زنان ابراز می‌شود، در بیشتر مجلس‌ها در میان داستان یا در پایان آن، دیده می‌شود. این مقاله با آگاهی به این نكته كه روح حاكم بر شاهنامه و داستان كوراوغلو حماسه، تاریخ، ملیّت، داد و معنویت است و داستان‌های حماسی چون برگرفته از زندگی هستند، خالی از عشق نتوانند بود، به بررسی تطبیقی خاستگاه عشق و ویژگی‌های آن، صفات معشوق، كیفیت ظهور عشق و پیامدهای آن در این دو اثر حماسی می‌پردازد.

  Epic stories reflect feelings and way of thinking of men in the passage of time. Though epic and lyric have different languages,yet love is a common theme in them. In Shāhnāmeh and the story of Koroghlu it can be seen the epic and lyrical themes have a very close connection with each other. The stories of ‘Zāl and Rūdāba’, ‘Tahmineh and Rostam’ and ‘Bijan and Manijeh’ are from the best lyrical stories in Persian literature. In the epic of Koroghlu too, the subject of love, which is usually expressed by women, often comes in the middle or end of the story.  The authors of article suppose that epics are drawn from life and epic, history, nationality, justice and spirituality that are the basic themes of Shāhnāmeh and the epic of Koroghlu. So in the present article, the origin of love, its features, characteristics of beloved, appearance of love and its consequences in these two epics are considered