بررسي و تطبيق نقش مايه هاي آثار فلزي مكشوفه از استان گلستان در دوره سلجوقي

منطقه شمالي ايران به ويژه استان گلستان، سرشار از هنرهاست. درباره هنر فلزكاري اين خطه، به ويژه در دوره اسلامي بايد گفت كه بنا به دلايل مختلفي مانند كمبود موزه هاي استاني، به نگهداري اشياي فلزي در گنجينه ها، كمتر توجه شده و كمتر درباره آن ها پژوهش صورت گرفته است و هنوز منبع مكتوب مستقلي درباره اين آثار هنري به دست نيامده است. بيشترين آثار بر جاي مانده، متعلق به دوره سلجوقي است و بررسي هاي اوليه نشان مي دهد، همانندي بسياري ميان نقش مايه هاي آثار فلزي به دست آمده در اين منطقه با نقش مايه هاي آثار فلزي خراسان وجود دارد كه به-نظر مي رسد مهم ترين دليل اين امر همجواري اين دو استان باشد. دسته اي ديگر از نقوش نيز با نقش مايه هاي ساساني مطابقت دارد. همچنين بهره گيري از نقش مايه هاي گياهي، هندسي و تزيينات نوشتاري، بيشترين كاربرد، و نقش مايه حيواني كمترين كاربرد را در منطقه داشته و از نقوش انساني استفاده اي نشده است. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي و معرفي اين نقش مايه ها و شناخت مفاهيم پنهان آن هاست. اطلاعات اوليه در اين پژوهش به صورت ميداني و از ناحيه شمالي كشور (مازندران و گلستان) به دست آمده است. همچنين از منابع مكتوب و اسناد كتابخانه اي نيز در تبيين آن استفاده شده و با شيوه توصيفي تحليلي به مطالعه تطبيقي آثار پرداخته شده است.