تصويرسازي ادبيات حماسي و اسطوره اي بر سفالينه هاي اسگرافياتو با معرفي نمونه سفالينه هاي موسسه موزه هاي بنياد

اسطوره ها بخش مهمي از باورها و فرهنگ هاي جوامع هستند. ردپاي اسطوره ها را علاوه بر تاريخ شفاهي و مكتوب ملت ها، مي توان در آثار به جاي مانده از آنان نيز جستجو كرد. استفاده از نقوش حماسي نه تنها در هنر نگارگري، بلكه در نقوش سفالينه ها نيز موثر واقع شده است. علاوه بر اين نقوش سفالينه ها از اين شيوه تاثير پذيرفته است. سفالينه ها بخش اعظمي از آثار بجاي مانده از گذشتگان را به خود اختصاص مي دهند. نقش مايه هاي تزييني سفال ها، مي توانند پژواكي از چگونگي تحولات فرهنگي و اجتماعي و سياسي جوامع در دوره هاي مختلف باشد. برخي از نقوش ترسيمي بر روي سفالينه ها برگرفته از ميراثي كهن با محوريت اساطيري است. اين آثار همانند متون تاريخي، سهم وافري را در حفظ و معرفي اسطوره هاي جوامع دارد. از ديدگاه هنري، نقوش انساني- اسطوره اي در ايران، از ژرف نگري و بلندنظري انديشه و روح متعهد ايراني نشات مي گيرد. اين پژوهش درجست وجوي كيفيت تعامل ميان مضامين ادبيات حماسي فارسي و نقوش سفالينه هاي نوع اسگرافياتو سده هاي چهارم و پنجم هجري واقع در مجموعه موزه هاي بنياد مستضعفان است. در فرايند اين پژوهش به واكاوي و منشاء نقوش اين سفالينه ها و اينكه اين نقش مايه ها اغلب بر اساس كدام اثر منظوم و مضامين اسطوره اي تصوير شده اند، پرداخته مي شود. پرسش ديگر آن كه، انگيزه هنرمندان سفال گر در تصويرسازي اين نقوش و انتخاب مضامين آنها چه بوده است؟ اين پژوهش با گردآوري داده ها و به روش كتابخانه اي صورت پذيرفته است. بنابراين به اين مهم مي توان دست يافت كه، كاركرد تداوم و تاثير اسطوره ها به صورت نمادين بر باور مردمان به ويژه هنرمندان سفالگر در دوره هاي مياني اسلامي با توجه به ارزش ها و هويت ملي گذشته، اهميت مي يابد.