تحليل همديد الگوهاي ضخامت بارش هاي سنگين ناحيه ي زاگرس جنوبي

Synoptic Analysis of Thickness Patterns at the Time of Heavy and Extensive Precipitations of South Zagros Area

براي شناخت الگوهاي ضخامت صد بارش سنگين و فراگير ناحيه ي بارشي زاگرس جنوبي، از پايگاه داده بارش اسفزاري و داده هاي ارتفاع ژيوپتانسيل تراز هزار و تراز پانصد هكتوپاسكال بهره برديم. داده هاي بارش از 1/1/1340 تا 10/11/1383 شامل 15992 روز و 362 ياخته به ابعاد 14×14 كيلومتر است. در اين پژوهش رويكرد محيطي به گردشي به كار رفته است. تحليل خوشه اي بر روي فواصل اقليدسي به روش ادغام وارد بر روي داده هاي ضخامت نشان داد كه چهار الگوي اصلي ضخامت در فراهم نمودن شرايط مناسب بارش-هاي سنگين و فراگير ناحيه ي زاگرس جنوبي موثرند كه در همه ي آنها فرود منتهي اليه شرق درياي مديترانه با كمي تغيير موقعيت ديده شده است و بر روي جنوب غرب ايران منطقه ي كژفشاري شديدي را ايجاد نموده كه در رخداد اين گونه بارش ها نقش مهمي را بازي كرده است.

In order to recognize synoptic patterns associated with occurrence of 100 extensive and extreme precipitation events in southern Zagros moderate rainfall region, graded precipitation data extracted from Asfazare data base for the period of 1961/03/21 to 2004/01/31. Spatial resolution of precipitation data is 14*14 km in a daily base. Geo potential height in two different levels (1000 and 500 hpa) from NCEP/NCAR data base with a spatial resolution of 2.5*2.5 have been used. The synoptic framework set from to and to . In this study, an environmental to circulation approach has been used. Applying a cluster analysis on Euclidean distances of 1000-500 thickness using Ward method showed that 4 different thickness patterns are responsible for extreme and extensive precipitation events of southern Zagros moderate rainfall region. In all cases Mediterranean trough and eastern Iranʹs regions are responsible for baroclinicity in the western part of the country.