پديد آورندگان :
كريمي ، امين نويسنده , , اميني زاده، يوسف نويسنده , , ابراهيم پور، عادل نويسنده استاديار گروه ارتوپدي دانشكده پزشكي Ebrahim Pour, A , زندي، رضا نويسنده , , مرادي، پژمان نويسنده ,
چكيده فارسي :
پارگی در تاندون آشیل بیشتر از سایر تاندون¬ها رخ می¬دهد و چنانچه تشخیص آن بیش از چهار هفته به تأخیر بیفتد، پارگی مزمن نامیده می¬شود كه در آن به علت اثر انقباضی عضله گاستـروكنمیوس، بین دو انتهای پارگی فاصله ایجاد می¬شود و در نتیجه روش ترمیم پارگی مزمن متفاوت¬تر و دشوارتر از پارگی حـاد می¬باشد. اكثر موارد گزارش پارگی مزمن تاندون آشیل تاكنون در بالغین بوده است و قبلاً تنها یك مورد پارگی مـزمن در كودكان گـزارش شده است كه با روش تقـویت تاندون آشیل با استفـاده از تاندون¬های پلانتاریس و گراسیلیس اصلاح شده است. نویسندگان مقاله حاضر یك مورد درمان موفقیت¬آمیز پارگی تروماتیك تاندون آشیل همراه با 7 سانتیمتـر فاصله بین دو انتهای پارگی را در پسر بچه 9 ساله شش هفته پس از آسیب با روش ترمیم انتها به انتها گزارش می¬دهند.
