بررسي رابطه توسعه حرفه‌اي با نوآوري آموزشي اعضاي هييت‏علمي دانشكده‌هاي روان‌شناسي و علوم تربيتي دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران

Examining the Relationship between Professional Development and Educational Innovation among Faculty Members of Psychology and Education at Governmental Universities of Tehran

زمينه: رسالت امروز دانشگاه‌ها براي ادامه حيات و پرورش هر چه بهتر نيروي انساني افزايش كميت و كيفيت خدمات و به تبع آن نوآوري‌هاي آموزشي است. در اين ميان توسعه حرفه‌اي نقش سازنده‌اي در ارتقا دانش و مهارت اعضاي هييت علمي براي دست‌يابي به اين اهداف بازي مي‌كند. هدف: اين پژوهش با هدف بررسي رابطه توسعه حرفه‌اي با نوآوري آموزشي در ميان اعضاي هييت علمي دانشكده‌هاي روان‌شناسي و علوم تربيتي دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران انجام شده است. روش: جامعه آماري پژوهش را كليه اعضاي هييت علمي دانشكده‌هاي روان‌شناسي و علوم‏تربيتي دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران تشكيل داده‌اند كه تعداد آنان 232 نفر بود. براي جمع آوري اطلاعات از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي با انتصاب متناسب استفاده شد. حجم نمونه بر اساس فرمول نمونه‌گيري كوكران 102 نفر برآورد شد. ابزار گردآوري داده‌ها دو نوع پرسشنامه محقق ساخته توسعه حرفه‌اي و نوآوري آموزشي بوده است. روش تحقيق توصيفي، از نوع همبستگي بود و براي تجريه و تحليل اطلاعات از همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام و آزمون دو جمله‌اي استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه تمامي شش مولفه توسعه حرفه‌اي (توسعه فردي، آموزشي، پژوهشي، سازماني، اخلاقي، فرهنگي و اجتماعي) با نوآوري آموزشي همبستگي مثبت و معناداري در سطح آلفاي 05/0 p < داشته‌اند. ضمناً نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد 66 درصد تغييرات نوآوري آموزشي به وسيله سه مولفه آموزشي، پژوهشي و فرهنگي پيش بيني شدني است. بحث و نتيجه‌گيري: توجه به رشد و توسعه حرفه‌اي اعضاي هييت علمي زمينه را براي بروز نوآوري‌هاي آموزشي مهيا مي‌كند و دانشگاه‌ها در اين زمينه نقشي حياتي دارند.

Background: Nowadays the mission of universities to survive and develop better human resources, increase the quantity and quality of services as well as educational innovation. In the meantime professional development plays a constructive role in promoting the development of professional knowledge and skills of faculty members in order to achieve these objectives. Purpose: The purpose of the present study was to investigate the relationship between professional development and educational innovation among faculty members of psychology and education in governmental universities of Tehran. Method: To this end, a random categorical sampling with proportional allocation including 102 participants were selected from a population of 232 of the faculty members of psychology and education in governmental universities of Tehran. Using Cochran formula some 102 people were chosen. Data gathering instruments include professional development and educational innovation as well as a researcher-made questionnaire. The research was descriptive, correlational and data analysis was used for the correlation, stepwise regression and binomial test. Finding: Results showed that significant relationship (p?0/05) between all of the six professional development components (personal development, educational development, research development, organization development, ethical development and cultural and social development) with educational innovation. Furthermore; the results of the stepwise regression showed that 66% of variation of educational innovation predicted by educational, research and cultural components. Conclusion: Paying attention to the professional development of faculty members provides training ground for innovation and universities have a vital role in this regard.