رابطه بين راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و رفتارهاي پرخطر به واسطه حمايت اجتماعي ادراك شده

Relationship between Cognitive Emotion Regulation Strategies and High-risk Behaviors by Mediating Perceived Social Support

از مهم ترين عوامل موثر بر رفتارهاي پرخطر، راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در افراد است. پژوهش هاي اندكي به نقش متغيرهاي واسطه اي در اين ارتباط پرداخته اند. پژوهش حاضر با هدف ارايه مدلي به منظور تعيين نقش بررسي تاثير راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در رفتارهاي پرخطر بواسطه حمايت اجتماعي ادارك شده انجام شد. بدين منظور 224 (93 پسر و 149 دختر) از دانشجويان دانشگاه تهران با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها پرسش نامه بررسي رفتارهاي پرخطر جوانان (YRBSQ، مركز كنترل بيماري هاي آمريكا، 1989)، پرسش نامه تنظيم شناختي هيجان (گارنفسكي، كرايج و اسپينهاون، 2001) و مقياس چندوجهي حمايت اجتماعي ادراك شده (زيمت، داهلم، زيمت و فارلي، 1988) مورد استفاده قرار گرفت. نتايج حاكي از اثر مستقيم راهبردهاي شناختي سازگارانه بر خانواده، راهبردهاي شناختي ناسازگارانه بر خانواده و دوستان و همچنين، راهبردهاي شناختي ناسازگارانه، خانواده و دوستان بر رفتارهاي پرخطر بود. علاوه بر اين، اثرات غيرمستقيم راهبردهاي سازگارانه و ناسازگارانه تنظيم شناختي هيجان بر رفتارهاي پرخطر به وسيله عامل خانواده واسطه گري شد. بنابراين، نقش واسطه اي حمايت اجتماعي ادراك شده در رابطه ميان راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و رفتارهاي پرخطر تاييد شد. در نهايت، مدل برازش مناسبي با داده ها داشت.