شناسايي قابليت هاي اشتغال پذيري دانش آموختگان دانشگاه ها براساس نظريه داده بنياد

هدف تحقيق حاضر بررسي و شناسايي قابليت هاي اشتغال پذيري در بين دانش آموختگان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي مي پردازد. روش تحقيق: روش مورد استفاده در اين پژوهش از نوع روش تحقيق كيفي و مبتني بر نظريه برخاسته از داده ها است. جامعه آماري پژوهش، دانش آموختگان كارشناسي ارشد بودند و شيوه نمونه گيري مورد استفاده، روش نمونه گيري هدفمند بوده است. اطلاعات لازم از طريق هدايت كليات و مصاحبه نيمه ساختار يافته از 21 نفر از دانش آموختگان جمع آوري و با استفاده از روش تحليل محتوا مصاحبه ها تحليل شده است. يافته ها: پديده محوري پژوهش، اشتغال پذيري بود. بر اساس بررسي به عمل آمده اشتغال پذيري مفهومي چند وجهي است كه داراي مجموعه اي از عوامل، شرايط، ويژگي ها و قابليت ها است و در دنياي كنوني در صورتي كه دانش آموختگان به مهارت هاي اشتغال پذيري تجهيز نگردند موفّق به يافتن شغل نخواهند شد. نتيجه گيري: نقطه عطف اين تحقيق در مقايسه با تحقيقات قبلي شناسايي قابليت هاي اشتغال پذيري به همراه عوامل، شرايط، زمينه و راهبردهاي تقويت آن است و توجّه و تمركز بر اين امر مستلزم رويكرد و نگاه سيستماتيك است تا در كاهش بيكاري دانش آموختگان دانشگاهي نقش ايفا نمايد .