تاثير هدفمندي يارانه انرژي برق بر تقاضاي خانوارها به تفكيك شهر و روستا در ايران (يك رهيافت سيستمي)

رشد دايمي مصرف انرژي برق كه به طور عمده از واقعي نبودن قيمت آن نشات گرفته توانايي شبكه برق رساني ايران را براي تامين تقاضا با مشكل مواجه كرده است. بنابراين قيمت گذاري بهينه انرژي برق يكي از مسائل مهم در زمينه مديريت انرژي برق است. علاوه بر اين، بخش خانگي يكي از مهم ترين اجزاي مصرف انرژي برق در كشور به شمار مي آيد. از اين رو مطالعه مصرف در اين بخش يك ضرورت است. بر اين اساس، در پژوهش حاضر به بررسي تاثير هدفمندي يارانه انرژي برق بر تقاضاي خانوارها به تفكيك شهر و روستا با استفاده از سيستم تقاضاي تقريبا ايده آل (AIDS) و روش رگرسيون هاي به ظاهر نامرتبط (SUR) مي پردازيم. داده هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل شاخص هاي قيمت و مخارج مصرفي خانوارهاي شهري و روستايي مركز آمار ايران، بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران و اطلاعات ترازنامه انرژي طي سال هاي 1391 ـ 1370 است. نتايج نشان مي دهند كه انرژي برق براي خانوارهاي شهري و روستايي جزو كالاهاي ضروري به حساب مي آيد و قدرمطلق كشش قيمتي خودي براي هر دو نوع خانوار كمتر از واحد به دست آمده است. بنابراين سياست هاي قيمتي انرژي به تنهايي براي كاهش مصرف برق احتمالا كارساز نبوده و ضرورت ايجاب مي كند در كنار آن از سياست هاي غيرقيمتي استفاده شود.