آزاديهاي مذهبي شهروندان غيرمسلمان در جامعه اسلامي

Religious Freedoms of Non-Muslim Citizens in Islamic Society

شهروند غيرمسلمان عضوي از جامعه اسلامي است كه با داشتن عقيده غير اسلامي، حق مشاركت فعالانه در پيشبرد اداره امور جامعه خود را داشته و از حقوق فردي، مدني، سياسي، اجتماعي و مذهبي بهره مند مي باشد. براساس متون متقدم فقه، غيرمسلمانان با پذيرش پيمان ذمه، مي‌توانند شهروند جامعه اسلامي شده و تحت حمايت دولت اسلامي قرار گيرند. در فقه اسلامي در خصوص آزاديهاي مذهبي شهروندان غيرمسلمان در حكومت اسلامي، به محدوديتهايي در اظهار شعاير ديني و تبليغ آن، ساخت عبادتگاه، تعمير عبادتگاه مخروبه و تجديد بناي آن اشاره شده است. اين نوشتار در پي آن است كه علاوه بر تبيين حقوق مذهبي شهروندان غيرمسلمان، محدوديتهاي آن را ذكر كرده و تبيين نمايد كه اين محدوديتها از جمله احكام متغير بوده و مبناي تمامي اين محدوديتها مصلحت است.

A non-Muslim citizen is a member of the Muslim community, who despite holding non-Muslim beliefs has the right to participate actively in promoting the affairs of his community and enjoy individual, civil, political, social and religious rights. Based on the prior literature of jurisprudence, non-Muslims by accepting the treaty of ahl al-dhimmah can be citizens of the Islamic community and sponsored by the Islamic government. In Islamic law, restrictions are mentioned about the religious freedoms of non-Muslim citizens in an Islamic state, on the expression of religious rituals and promoting it, setting up a house of worship, repairing and renewing the ruined temples. In addition to explaining the religious rights of non-Muslim citizens, it strives to mention the above restrictions and explains the limitations of such laws that have been variable and the basis of all these constraints is interest.