الگوهاي زماني نقدشوندگي در بورس اوراق بهادار تهران

Analysis of Intraday and Intraweek Patterns of Market Liquidity in Tehran Stock Exchange

اين پژوهش با هدف بررسي الگوهاي زماني نقدشوندگي در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. در اين تحقيق با استفاده از حدود 6 ميليون داده مربوط به 33 شركت عضو شاخص 30 شركت بزرگ، دفتر سفارشات بازسازي شده و آزمون‌ها بر مبناي حدود 1.8 ميليون داده‌ي دقيقه‌اي انجام گرديده است. نتايج نشان مي‌دهد روند شكاف عرضه و تقاضا در ميان روز L شكل و در روزهاي هفته نسبتاً مطابق الگوي U شكل مي‌باشد. عمق بازار در ميان روز داراي روند صعودي و در روزهاي هفته داراي الگوي U شكل مي‌باشد. در مورد ارتفاع بازار الگوي مشخص و معني‌داري مشاهده نشد. در مجموع مي‌توان گفت نقدشوندگي در ساعات اوليه بازار در كمترين حد خود بوده و در انتهاي بازار به بالاترين حد مي‌رسد. اين نتيجه را مي‌توان به توجه همزمان معامله‌گران سفارش محدود به عنوان تامين‌كنندگان نقدشوندگي به دو بعد قيمتي و مقداري نقدشوندگي نسبت داد. اين رفتار را مي‌توان با تاثير عدم تقارن اطلاعاتي بر بازار تفسير نمود.

This study examines the patterns of liquidity in Tehran Stock Exchange. Using about 6 million data from 33 member companies of the TEFIX30, order book reconstructed and tests were conducted on the basis of about 1.8 million minute data. We find L-shaped intraday pattern and semi U-shaped intraweek pattern in the spread. The findings reveal an ascending intraday trend and U-shaped intraweek pattern for depth. There were no significant patterns for market height. In general, liquidity in the early hours of market is at its lowest level and reaches the highest at the end of trading hours. This result can be attributed to simultaneously managing both price and quantity dimensions of liquidity by limit order traders as liquidity providers. This behavior can be interpreted by impact of information asymmetry on the market.