طفره روي اجتماعي و عدالت سازماني در پرستاران: مطالعه موردي

Social loafing and organizational justice among nurses: A case study in a teaching hospital

  زمينه و هدف: طفره رفتن اجتماعی به تمايل افراد برای اعمال تلاش كمتر هنگامی كه در يك گروه فعاليت می كنند نسبت به زمانی كه به صورت انفرادی فعاليت می كنند، اشاره دارد. افرادی كه در سازمان احساس بی عدالتی می كنند، به احتمال بيشتری به اين پديده روی مي­آورند. مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعيت طفره روی اجتماعی در پرستاران و ارتباط آن با عدالت سازمانی در بين پرستاران بيمارستان توحيد سنندج انجام گرفته است.   روش كار: اين پژوهش از نوع همبستگی است كه به روش توصيفی- تحليلی در سال 1391 انجام شده است. جامعه مورد مطالعه كليه پرستاران شاغل در مركز آموزشی و درمانی توحيد واقع در شهر سنندج بود. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارآماری SPSS و روش آمار توصيفی شامل توزيع فراوانی، ميانگين و انحراف معيار و آمار تحليلی شامل آزمون های آماری اسپيرمن، من ويتنی و كروسكال واليس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.   نتايج: يافته ها نشان می دهد در ميان مولفه های عدالت سازمانی بيشترين ميانگين مربوط به مولفه تعاملی عدالت سازمانی(086/0 ± 39/3) است و طفره روی اجتماعی هم نسبت به عدالت سازمانی ميانگين بيشتری داشته است. براساس آزمون اسپيرمن همه مولفه های عدالت سازمانی با طفره روی اجتماعی رابطه ای معكوس دارند و فقط مولفه توزيعی عدالت سازمانی با طفره روی اجتماعی رابطه معنی دار(05/0 p< ) دارد.   نتيجه­گيری: می توان گفت عدالت توزيعی برای كاركنان از حساسيت زيادی برخوردار است و مديران بايد برای به وجود آوردن اين احساس كه توزيع منابع در سازمان عادلانه است، بيشتر تلاش كنند. بيمارستان بايد سعی كند برای جلوگيری از اثرات منفی مرتبط با طفره روی، امكان طفره روی اجتماعی را كاهش دهند. يك راه برای رسيدن به اين هدف، برجسته كردن اهميت شغل است، به طوری كه افراد وظايف و اهداف خود را معنی دار و مهم بدانند و نقش پ رستار در بالين بيمار برجسته تلقی شود.

    Background and Aim: Social loafing is the phenomenon of people deliberately exerting less effort to achieve a goal when they work in a group as compared to when they work alone. People who feel they are being treated unfair in an organization would be more likely to show this phenomenon. This study investigated the social loafing among nurses and its relationship with organizational justice in Tohid Hospital in Sanandaj, Iran.   Materials and Methods: This was a correlational descriptive-analytical study conducted in 2012. The study population was all nurses working in Tohid Hospital in Sanandaj, Iran. Data were collected using a valid questionnaire. For data analysis SPSS-20 software was used, the descriptive statistics being frequency distribution, mean, standard deviation, and the Spearman, Mann-Whitney, and Kruskal-Wallis tests .   Results : The highest organizational justice component was found to be organizational justice (0.086 ± 3.39), and the mean of social loafing was higher in comparison with organizational justice. According to the Spearman test, all organizational justice components had inverse relations with social loafing. Only distributive organizational justice was significantly related to social loafing (p<0.05).   Conclusion: It can be concluded that the personnel are highly sensitive to distributive justice and managers need to create the feeling that the organization has a fair distribution of resources. Hospitals should try to minimize the negative effects associated with loafing by creating an environment that discourages social loafing. One way to achieve this goal is to try to impress the personnel by telling them that their functions are important , such that they feel their job is important and that the role of nurses in connection with the patients is of value and significant.