كاربرد حساسيت‌زدايي از طريق چشم و بازپردازش براي درمان اختلال وسواس فكري- عملي

هدف پژوهش حاضر، مقايسه ي دارو درماني و همراه كردن تكنيك حساسيت‌زدايي از طريق چشم و بازپردازش (EMDR) آن در كاهش علايم و شدت اختلال وسواسي- اجباري است. بدين منظور، 30 بيمار وسواسي مراجعه كننده به روان پزشك كه تشخيص اختلال وسواسي- اجباري دريافت كرده بودند پس از دريافت دارو، در دو گروه به صورت تصادفي كاربندي شده و از نظر علايم و شدت وسواس مورد ارزيابي قرار گرفتند. گروه آزمايش در طول 8 هفته، علاوه بر درمان دارويي با استفاده از تكنيك EMDR، آموختند كه هنگام مواجهه با افكار وسواسي، به جاي پاسخ اجباري، از حركات چشم براي غلبه بر افكار استفاده كنند. در اين مدت (8 هفته) گروه كنترل صرفا به درمان دارويي پرداختند سپس، هر دو گروه از نظر علايم و شدت وسواس مورد سنجش قرار گرفتند و تحليل داده‌ها حاكي از اثربخشي بيشتر همراهي تكنيك EMDR و دارو در مقايسه با دارودرماني به تنهايي در كاهش علايم و شدت وسواس بود. همچنين، نتايج نشان داد كه كاهش شدت وسواس در گروه آزمايشي بيشتر از ميزان كاهش علايم آنهاست.