تحليل و نقد تبيين دكارتي ِلاك درباره‌ي اين باور و ارايه‌ي تبييني بديل مبتني بر آموزه‌ي ويتگنشتاين متاخر «هر فردي در آگاهي از خودش خطاناپذير است»

ما بر اين باوريم كه: «آگاهي فرد نسبت به خودش خطاناپذير است»، در‌حالي‌كه آگاهي او نسبت به ساير چيزها و يا حتي آگاهي ساير افراد نسبت به او را خطاناپذير نمي‌دانيم. چگونه مي‌توان چنين عدمِ‌تقارني را تبيين كرد؟ متداول‌ترين پاسخ، معمولاً مبتني بر تبيين دكارتيِ لاك است. ما ابتدا، اين تبيين را به چهار فرضيه فرو مي‌كاهيم و سپس با آشكار ساختن تبعات معناشناسانه، معرفت‌شناسانه و هستي‌شناسانه‌ي اين فرضيه‌ها نشان خواهيم داد كه چرا مي‌توان (و يا بايد) به دنبال تبييني بديل باشيم. در پايان نيز با اتكاي بر آرا ويتگنشتاين متاخر، تبيين بديلي را ارايه خواهيم كرد كه بر‌اساس آن، باور به خطاناپذيري فرد در آگاهي از خودش، صرفاً به يك پيش‌فرض زبان‌شناسانه برمي‌گردد كه ما را براي تفسير كلام يكديگر آماده مي‌سازد.