تبيين نظريه اشراق در آگوستين با تكيه بر ديدگاه ژيلسون

چگونگي دستيابي بشر به حقايق ثابت و مشترك، مسيله‌اي اساسي است كه آگوستين در مباحث معرفت‌شناختي با آن مواجه بوده‌است. وي در تبيين اين مسيله از تيوري اشراق كمك مي‌گيرد. عبارات دو پهلوي آگوستين در توضيح معنا و محتواي اشراق، عمدتاً مخاطب را با اين مسيله مواجه مي‌سازد كه آيا اشراق نزد آگوستين همان قابليت طبيعي عقل در ادراك است يا به دخالت امري الهي خارج از عقل در ادراكات بشري اشاره دارد. در اين مقاله ضمن طرح ديدگاه‌هاي مختلف در باب تفسير نظريه اشراق در آگوستين، تلاش كرده‌ايم تا تفسير مطرح‌شده از سوي ژيلسون را به‌عنوان يكي از مهم‌ترين شارحان آگوستين مورد‌بررسي قرار دهيم كه معتقد است آگوستين در فرايند شناخت بر هر دو بعد، يعني قابليت ذاتي عقل از يك سو و فعل اشراقي الهي از سويي ديگر تاكيد داشته‌است.