بررسي ارتباط بين كيفيت گزارشگري مالي و انحراف از وجه نقد بهينه

The Relationship between Financial Reporting Quality and Deviation from Optimal Level of Cash

اين پژوهش به بررسي حساسيت سطح نگهداشت وجه نقد نسبت به مقدار بهينه در شرايط كيفيت گزارشگري مالي متفاوت مي پردازد. بدين منظور اطلاعات 111 شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1387 تا 1391 از به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي تعيين انحراف از سطح بهينه نگهداشتوجه نقد از مدل اولر و پيكوني(2014) و براي محاسبه كيفيت گزارشگري مالي از مدل فرانسيس همكاران (2005) استفاده شد. نتايج حاصل از الگوي رگرسيون داد هاي تابلويي با اثرات ثابت و تصادفي نشان مي دهد، سطح نگهداشت وجه نقد در شرايط متفاوت كيفيت گزارش هاي مالي داراي انحراف از مقدار بهينه خود مي باشد. به عبارت ديگر در كل نتايج مبين اين است كه در هرچه كيفيت گزارش هاي مالي بالاتر باشد، سطح وجه نقد نگهداري شده توسط شركت ها داراي انحراف كمتري نسبت به مقدار بهينه آن مي باشد. همچنين ديگر نتايج حاكي از آن است كه هرچه كيفيت گزارشگري مالي بالاتر باشد، شركت ها با كسري وجه نقد كمتري نسبت به مقدار بهينه مواجه خواهند شد.