قابليت‌هاي توسعه پايدار مناطق روستايي ايران با تاكيد بر گياهان دارويي

Features of sustainable development in rural areas with emphasis on medicinal plants

توسعه پايدار مولفه‌هاي متفاوت محيطي، اقتصادي، زيست محيطي و گردشگري و مديريتي را در بر مي‌گيرد در دهه‌هاي اخير يكي از مهمترين اركان برنامه‌ريزي توسعه كشور، تاكيد بر توسعه با استفاده از قابليت‌هاي محيطي مي‌باشد و در اين زمينه قابليت‌هاي محيطي مولفه‌هاي زيادي را در بر مي‌گيرد كه در اين مقاله قابليت‌هاي گياهان دارويي مورد توجه قرار گرفته است در اين راستا مي‌توان گفت بسياري از نقاط روستايي كشورمان عليرغم دارا بودن قابليت‌هاي زياد در توسعه از اين قابليت‌ها استفاده‌هاي بهينه انجام نگرفته است و در عين داشتن قابليت‌ها و تنوع اكولوژيكي و بهره برداري از اين مولفه در ابعاد مختلف شاخص‌هاي توسعه در محروميت به سر مي‌برند. نوع تحقيق در اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش و ماهيت توصيفي تحليلي مي‌باشد در اين مقاله مفهوم توسعه پايدار، ساختار جغرافيايي، طبقه‌بندي و شناسايي گياهان دارويي به منظور بهره برداري در برنامه‌ريزي توسعه پايدار روستايي كشور مورد توجه قرار گرفته است.

Different components of sustainable development, environmental, economic, environmental and tourism management in place. In recent years one of the main pillars of the countryʹs development plan, focusing on the development of the capabilities of the environment. The area features many factors in the environment that is considered in this paper features medicinal plants.In this regard, we can say that many of our rural areas, despite having a high potential in the development of the optimal use of these capabilities are lacking .While the diversity and ecological features and operation of these components in various aspects of development indicators remain in denial. The aim of this study was to investigate the application of the method is descriptive nature. In this paper, the concept of sustainable development, geographical structure, identification of medicinal plants and classify them in order to exploit the sustainable development planning is considered rural.