انتخاب قاعده بهينه سياست پولي در ايران: كدام نوع هدف‎گذاري تورم؟!

Selection of optimal monetary rule: what type of inflation targeting?

هدف اين پژوهش بحث و بررسي هدف‎گذاري تورم در چارچوب قاعده بهينه سياست پولي است. اين مطالعه مدل بهينه اقتصادي را براي اقتصاد ايران طراحي مي‎كند و حالات مختلف هدف‎گذاري تورم داخلي (WPI) و تورم شاخص قيمت مصرف‎كننده (CPI) را در دو حالت‌ـ هدف‎گذاري انعطاف‎پذير و چسبنده‌ـ مقايسه مي‎كند. در راستاي اين امر، قاعده بهينه سياست پولي با استفاده از سه قيد منحني فيليپس نيوكينزي، رابطه تقاضاي كل، و رابطه تورم شاخص قيمت مصرف‎كننده‌ـ كه با روش گشتاورهاي تعميم‎يافته (GMM) برآورد شده‎اندـ طراحي گرديد. با توجه به تحليل، به‌نظر مي‎رسد، به طور كلي، استفاده از هدف‎گذاري‎هاي تورم در حالت چسبندهْ اولويت اول گزينه‎ها در تصميم‎گيري سياست‎گذاران پولي براي ايران است. اما، اين مطالعه فقط يك سناريو را در تصميم‎گيري پيشنهاد مي‌كند و آن استفاده از هدف‎گذاري تورم قيمت مصرف‎كننده در حالت چسبنده است، زيرا كمترين زيان ممكن را به بانك مركزي تحميل مي‎كند.

The purpose of the paper is to survey and discuss inflation targeting in framework of monetary policy rules. This study design an optimal economy model for Iran which compare different cases of domestic and CPI inflation targeting, strict and flexible inflation targeting. In Relation to this, the optimal monetary policy rule was designed using three constraints Neo-Keynesian Phillips curve, aggregate demand function and CPI inflation function,that have been estimated by Generalized Method of Moments (GMM). In analysis, it seems that using inflation targeting in the case of strict targeting is the first preference among alternatives in making decision of policy makers for Iran. But this study suggests only one scenario for decision making in which use the CPI inflation target in sticky mode. Because the central bank will be impose the least possible losses.