بررسي اثربخشي درمان تحريك مغناطيسي جدارجمجمه اي با فركانس پايين بر كاهش نشانه هاي افسردگي همبود در بيماران مبتلا به اضطراب فراگير

اختلال اضطراب فراگير با اختلالات مختلفي همراه بوده و مشكلات و نقصهاي جدي در كاركرد زندگي مبتلايان به همراه دارد. هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي درمان تحريك مغناطيسي جدارجمجمه اي مكرر با فركانس پايين بر ميزان افسردگي همبود در بيماران دچار اختلال اضطراب فراگير بود. بدين منظور، طي يك طرح نيمه تجربي با پيش آزمون و پس آزمون، 14 بيمار دچار اختلال اضطراب فراگير با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دوگروه آزمايش و گواه كاربندي شدند. آزمودني ها قبل و بعد از مداخله از نظر افسردگي و اضطراب فراگير ارزيابي شدند. گروه آزمايش طي 10 جلسه به مدت 40 دقيقه تحت rTMS با فركانس 1 هرتز، در ناحيه پري فرونتال خلفي جانبي راست قرارگرفت. گروه گواه نيز همين تعداد جلسات را دريافت كردند با اين تفاوت كه كويل در اين گروه با زاويه 90 درجه قرار گرفته بود كه مانع رسيدن امواج به جمجمه آزمودني مي شد. تحليل يومن ويتني نشان داد كه ميزان افسردگي همبود در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل، تغيير معنادار داشته است و بنظر مي رسد درمان تحريك مغناطيسي جدار جمجمه اي مكرر در بيماران دچار اختلال اضطراب فراگير مي تواند موجب كاهش معنادار نشانه هاي افسردگي همبود شود.

Generalized anxiety disorder has been associated with several disorders, it accompanies serious problems and deficiencies in the working lives of those afflicted with it. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of the repetitive Transcranial Magnetic Stimulation (rTMS) with low frequency in reducing symptoms of depression comorbid in patients with generalized anxiety disorder (GAD).For this purpose, in a quasi-experimental design with pre-test and post-test, 14 patients with generalized anxiety disorder using convenience sampling were randomly assigned to experimental and control groups. Subjects were assessed for depression and generalized anxiety disorder, both before and after the treatment. The experimental group underwent 10 sessions of rTMS, on the right side of the Posterolateral pre-frontal region, in duration of 40 minutes with frequency of 1 Hertz. The control group received the same number of sessions except that the coil in the group was placed in an angle of 90 degrees, which prevented the waves from reaching to the subject’s skull. Mann-Whitney U analysis indicated that the rate of comorbid depression in the experimental group compared to the control group had a significant change. It appears that Transcranial Magnetic Stimulation therapy in Patients with Generalized Anxiety Disorder can significantly decrease comorbid depressive symptoms.