بررسي تغييرات سفالومتريك مثلث توييد در بيماران مبتلا به شكاف لب و كام

Evaluation of the cephalometric changes of Tweed triangle in patients with cleft lip and palate

زمينه و هدف: افراد مبتلا به شكاف كام و لب در دوران كودكی و نوجوانی نياز به درمان‌های ارتودنسی دارند. از طرف ديگر لندمارك‌های مثلث تشخيصی توييد به همراه اندازه‌گيری‌های سفالومتريك، اطلاعات با ارزشی درباره الگوی اسكلتی برای طرح درمان و تشخيص در اختيار ارتودنيست‌ها قرار می‌دهد. تحقيق حاضر با هدف تعيين تغييرات سفالومتريك مثلث توييد در بيماران مبتلا به شكاف كام و لب در مقايسه با افراد نرمال انجام شد. روش بررسی: تعداد 101 بيمار دارای شكاف لب و كام و 95 فرد نرمال همسان‌سازی شده از نظر سن (5 تا 16 سال)، جنس و نژاد انتخاب شدند. مبتلايان به شكاف كام و لب همگی دارای سوابق درمانی يكسان بوده‌اند. از كليه‌ی بيماران راديوگرافی تهيه شده و متعاقب تعيين لندمارك‌های آناتوميك در هر كليشه راديوگرافی‌ها تريس شدند. لندمارك‌های مورد بررسی شامل نقاط، خطوط و پلن‌های مختلف به همراه زوايای اسكلتی و دندانی و نيز نسبت اندازه‌های طولی در راديوگرافی‌ها بوده است. مقادير لندمارك‌ها در دو گروه با آزمون Student t مورد قضاوت قرار گرفت. يافته‌ها: از نظر الگوی مورفولوژی مجموعه‌ی كرانيوفاسيال تفاوت‌های آشكاری بين مبتلايان به شكاف كام و لب و افراد نرمال ديده شد (001/0P<). جنس بيمار تأثيری در تغييرات شاخص‌های سفالومتری در مبتلايان شكاف كام و لب نداشت (به جزIMPA و FMIA). تغييرات زوايای توييد بين دو گروه نرمال و واجدين شكاف كام و لب در پسران بيشتر از دختران بوده است. رتروژن منديبل (كاهش زاويه‌ SNB)؛ باز شدگی زاويه گونيال و افزايش شيب پلن منديبل و ارتفاع قدامی صورت در افراد نرمال و واجدين شكاف كام و لب يكسان بوده و تفاوتی از نظر شاخص‌های مرتبط با كرانيوم در آن‌ها ديده نشد (05/0P>). نتيجه‌گيری: در مجموع تفاوت‌های قابل توجهی در محدوده‌ی مثلث توييد شامل كاهش زاويه‌ IMPA و افزايش زوايای FMIA و FMA در بيماران مبتلا به شكاف لب و كام در مقايسه با افراد نرمال ديده شده و تفاوت دو گروه در ساير شاخص‌ها چندان قابل توجه نبوده است.

Background and Aims: Cleft lip and palate patients require orthodontic treatments during their childhood and adolescence. Tweed diagnostic triangle as well as cephalometric assessments provides important data regarding the skeletal patterns for the treatment and diagnostic purposes. The present study determined the cephalometric changes of Tweed triangle in the cleft lip and palate patients compared to normal patients. Materials and Methods: In total, 101 cleft and palate patients as well as 95 normal individuals with the balanced age, gender and race were evaluated. All the cleft and palate patients had similar treatment histories. Radiographic clichés were obtained from both groups and the images were traced after identifying the anatomic landmarks. The studied landmarks included points, lines, and plans as well as dental and skeletal angles and distance ratios measured in radiographic images. The landmarks were statistically analyzed using Student t test. Results: Significant differences were found between the cleft lip and palate patients and normal individuals regarding craniofacial complex morphology (P<0.001). Gender did not show significant effect on the cephalometic indices changes (except to IMPA and FMIA angles). Tweed angle changes were more in the males than that of females between normal and cleft lip and palate patients. Mandibular retrusion (decreased SNB), gonial angle opening, increased mandibular plan inclination and facial anterior height were similar in the normal and cleft lip and palate individuals while no significant differences were found between two groups regarding cranium indices (P>0.05). Conclusion: In total, significant differences were observed between normal and cleft lip and palate individuals regarding Tweed diagnostic triangle area. These differences were decreased IMPA and increased FMA and FMIA angles. No significant differences were found in terms of other indices.