بررسي مقايسه‌اي pH، قدرت چسبندگي و قابل شستشو بودن در 4 چسب دندان مصنوعي رايج در كشور

Comparative evaluation of pH, bond strength and washability in four common denture adhesives in Iran

زمينه و هدف: تحليل ريج باقيمانده روندی غيرقابل پيش‌بينی، اجتناب ناپذير و وابسته به زمان است كه در بيماران استفاده كننده از دست دندان مصنوعی به ويژه در منديبل به علت سطح مقطع ساپورت كننده كمتر، وجود زبان و تحليل بيشتر مشكل‌ساز است. استفاده از ايمپلنت در بسياری از اين بيماران مستلزم استفاده از گرفت استخوان و پرداخت هزينه گزاف اوردنچر می‌باشد. چسب دندان مصنوعی به عنوان آخرين راهكار برای بهبود گير و توانايی جويدن برای بيماران مسن دارای تحليل شديد آلوئول مورد استفاده قرار می‌گيرد. در حال حاضر تعداد محدودی چسب دندان مصنوعی در ايران به كار می‌روند كه اطلاعات زيادی در مورد ويژگی‌های استاندارد آن‌ها شامل pH، قدرت چسبندگی و قابل شستشو بودن وجود ندارد. هدف از اين مطالعه بررسی ويژگی‌های فوق در چهار چسب دندان مصنوعی رايج در ايران به نام‌های (Corega, Fittydent, Fixodent, Professional) بود تا مناسب‌ترين چسب دندان مصنوعی موجود از نظر كاربرد بالينی در شرايط مختلف معرفی گردد. روش بررسی: كليه توصيه‌های ISO 10873:2010 جهت انجام تست‌ها به كار گرفته شد. جهت انجام تست اندازه‌گيری pH مقدار 1/0±1 گرم از هر چسب دنچر با 5 گرم پروپيلن گليكول رقيق شده با آب مخلوط شد و با كمك دستگاه pH سنج، pH هر گروه به طور جداگانه و 4 مرتبه برای هر گروه اندازه‌گيری و ثبت شد. جهت انجام تست قابل شستشو بودن ابتدا 4 دنچر نمونه ساخته شد و سپس هر گروه از چسب دنچر به صورت مسطح و طبق راهنمايی سازنده بر روی هر كدام از دنچر‌ها قرار گرفت. به منظور شبيه‌سازی محيط دهان نمونه‌ها درون يك گرم كننده در حمام آب در دمای 2±37 درجه سلسيوس و به مدت 1 ساعت نگهداری شده و پس از شستشو با يك برس پلاستيكی ميزان شسته شدن چسب‌ها توسط مشاهده بررسی شد. به منظور انجام تست قدرت چسبندگی ابتدا به آرامی سوراخ نگه‌دارنده نمونه با چسب دنچر پر شده و اتصال بازوی حساس به فشار دستگاه سنجش قدرت چسبندگی روی آن قرار گرفت، سپس مجموعه نمونه و نگه دارنده نمونه در 300 ميلی ليتر آب در دمای 2±37 درجه و به مدت 10 دقيقه غوطه‌ور شد. مجموعه نمونه و نگهدارنده نمونه خارج شده و به منظور خارج شدن آب از سطح آن تكان داده شد و سپس در محل قرارگيری نمونه روی دستگاه سنجش قدرت چسبندگی (Santam, STM 20) قرار داده شد و نيرويی معادل 10 نيوتون با سر متقاطع با سرعت 5 ميلی متر در دقيقه به وسيله شفت حساس به فشار به مركز نمونه وارد شد. اين نيرو برای 30 ثانيه حفظ شده و سپس بازوی دستگاه به سمت بالا كشيده شد و حداكثر نيروی اندازه‌گيری شده به وسيله شفت حساس به فشار بر اساس مقياس كيلوپاسكال توسط نرم افزار كامپيوتری (Santam Machine Controller v4.19, Iran) محاسبه شد. تست برای هر نمونه 8 بار انجام شد و 8 نتيجه به دست آمد. برای بررسی آماری قدرت چسبندگی از تست ANOVA استفاده شد. يافته‌ها: براساس نتايج اين مطالعه، pH چسب‌های Professional و Corega به pH خنثی نزديكتر بوده و pH چسب‌های Fittydent و Fixodent اسيديته بيشتری داشتند. در تست قابليت شستشو در هيچ گروه از چسب‌ها توده باقيمانده‌ای مشاهده نشد و از لحاظ آماری تفاوتی بين گروه‌ها وجود نداشت (05/0P>). در تست قدرت چسبندگی چسب‌های Fittydent و Corega نسبت به Professional و Fixodent قدرت چسبندگی بالاتری داشتند كه اين تفاوت از لحاظ آماری معنی‌دار بود (05/0>P). نتيجه‌گيری: pH چسب‌های Professional و Corega نسبت به pH چسب‌های Fittydent و Fixodent اسيديته كمتری داشته و تأثير منفی كمتری بر مخاط دهان داشتند و لذا در بيمارانی كه سطح تحمل مخاط آن‌ها به دلايلی از قبيل ديابت، كم خونی فقر آهن، افزايش فشار خون كاهش يافته است، ارجح هستند. تمام گروه‌ها از نظر قابليت شستشو مورد قبول بودند. Fittydent و Corega نسبت به Professional و Fixodent قدرت چسبندگی بالاتری داشتند و لذا در استفاده كنندگان از دنچر كه به دليل تحليل شديد ريج، ماكروتروما و عدم سازش پذيری نياز به گير بيشتری داشته باشند، انتخاب كلينيكی بهتری به نظر می‌آيند.

Background and Aims: Residual ridge resorption is an unpredictable, unavoidable and time-dependent process which occurs in denture-wearing patients especially those who use mandibular dentures. This process causes more problems in mandible because of its less support, tongue forces and more resorption. Inserting implants in many of these patients requires bone grafts. Overdentures are also more expensive. Denture adhesives are the last option to improve retention and masticatory function in denture-wearers with severe resorption of alveolar ridge. Nowadays only a few denture adhesives are used in Iran and there is not much information about their standard features including, pH, bond strength and washability. The objective of this study was to examine and compare the mentioned characteristics of four denture adhesives (Professional, Corega, Fittydent and Fixodent) and to introduce the most suitable denture adhesive for clinical use. Materials and Methods: All the methodologies of ISO 10873:2010 were applied. To measure the pH value, 1±0.1g of each denture adhesive was diluted with 5g of propylene glycol and mixed with water. Using pH meter, pH of each group was measured separately for 4 times (n=4) and results were recorded. For the washability test, 4 dentures were fabricated (n=4) and each group of denture adhesives was placed on a denture according to manufacture instructions. For simulating mouth environment specimens were placed in water at 37±2 ̊C bath for 1 hour and then washed with a plastic brush. Specimens were examined for any residual adhesive and the results were recorded. For bond strength test, a sample holder was gently filled with denture adhesives and was attached to the holding arm of bond strength testing device (Santam, STM 20, Iran). Specimens were placed in 300ml water bath at 37±2 ̊C for 10 minutes, and then shaken to be dried and placed in the bond strength testing device. 10N force with 5mm/min rate was applied to the specimen. The force was maintained for 30s and then device arm was pulled back and the highest number was recorded with computer software (Santam Machine Controller v4.19, Iran). The test performed 8 times (n=8) for each adhesive and 8 results were recorded. Data were analyzed using ANOVA test for comparing the bond strength with a significant level fixed at 0.05. Results: Professional and Corega adhesives had more neutral pH than that of Fittydent and Fixodent which were more acidic. Washability test showed no remaining mass of any adhesive and there was not any statistically significant difference between groups (P>0.05). Fittydent and Corega adhesives showed higher bond strength than that of Professional and Fixodent and this difference was statistically significant (P<0.05). Conclusion: Professional and Corega adhesives had less acidity. Thus they cause less harmful effects on the oral mucosa than that of Fittydent and Fixodent and should be indicated in patients with little-tolerant oral mucousa such as diabetous, iron-deficiency anemia and hypertention. All the groups had acceptable washability. Fittydent and Corega had higher bond strength than that of Professional and Fixodent. Therefore in complete-denture-wearers who require more retention as a result of severe ridge resorption, macrotruma, and maladaptiivity, Fittydent and Corega seems to be more acceptable.