سهم خودكارآمدي و سازگاري در پيش بيني غرور ملي دانشجويان

Contribution of Self-Efficacy and Adjustment in Prediction of National Pride among University Students

: هدف پژوهش حاضر بررسي سهم خودكارآمدي و سازگاري در پيش بيني غرور ملي دانشجويان است. در اين پژوهش توصيفي ـ همبستگي، نمونه اي شامل 200 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان در سال تحصيلي 94-1393 به روش طبقه اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از سه پرسشنامه استاندارد خودكارآمدي شرر و سازگاري سينها و سينگ و پرسشنامه غرور ملي استفاده شد. داده ها توسط آزمون هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي ساده مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل از آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه بين سازگاري و غرور ملي دانشجويان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد و نيز بين خودكارآمدي و غرور ملي دانشجويان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. نتايج به دست آمده از رگرسيون خطي نشان داد كه %12 از واريانس متغير غرور ملي توسط دو متغير سازگاري و خودكارآمدي تبيين مي شود. بر اساس نتايج به دست آمده، غرور ملي با خودكارآمدي و سازگاري ارتباط دارد.

The purpose of this study was to investigate the contribution of self-efficacy and adjustment for prediction of national pride among university students. The research method was descriptive-correlational. Two hundred students of the Hamedan branch of the Islamic Azad University were randomly selected as the sample by stratified sampling method, in the academic year of 2014-2015. Participants completed three questionnaires: Sherer’s Self-efficacy Scale, Sinha and Singh’s Adjustment Inventory for high School Students (AISS), and National Pride Inventory (NPI). For analyzing the data Pearson’s correlation and multiple regression tests were used. The results indicated that national pride has significant positive correlations with self-efficacy and adjustment. Self-efficacy and adjustment combined, predicted 12% of national pride variance.