تأثير يك دوره تمرينات تناوبي منتخب بر تركيب بدني و كيفيت زندگي دانشجويان مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك

Effect of selected interval exercise on body composition and quality of life in students with polycystic ovary syndrome

مقدمه: سندرم تخمدان پلی كیستیك، شایع ترین اختلال آندوكرین زنان در سنین باروری است. كیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی كیستیك در مقایسه با افراد سالم و حتی در مقایسه با مبتلایان به دیگر بیماری های زنان پایین تر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر یك دوره تمرینات تناوبی منتخب بر تركیب بدنی و كیفیت زندگی دانشجویان مبتلا به سندرم تخمدان پلی كیستیك انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر یك مطالعه كاربردی از نوع طرح های نیمه تجربی دو مرحله ای (پیش آزمون- پس آزمون) بود كه در نیمسال اول 94-1393 بر روی 10 دانشجوی غیر ورزشكار با تشخیص سندرم تخمدان پلی كیستیك انجام شد. افراد مورد مطالعه تمرینات تناوبی منتخب را به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته انجام دادند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه كیفیت زندگی ویژه مبتلایان به سندرم تخمدان پلـی كیسـتیك و اندازه گیری متغیرهای تن سنجی در دوره قبل و بعد از تمرین مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های كولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته انجام شد. میزان p كمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه وزن بدن (040/0=p)، شاخص تودة بدنی (049/0=p) و درصد چربی (041/0=p) پس از تمرین به طور معنی داری كاهش یافت. مقایسه داده ها اختلاف معنی داری را در حیطه اختلات قاعدگی (001/0=p)، وزن (016/0=p)، عاطفی- هیجانی (009/0=p) و نمره كلی كیفیت زندگی (036/0 =p) پس از مداخله نشان داد. نتیجه‌گیری: انجام تمرینات تناوبی می تواند در بهبود كیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی كیستیك مؤثر باشد.  

Introduction: Polycystic ovary syndrome (PCOS) is the most common endocrine disorder in women at reproductive age. Quality of life in women with polycystic ovary syndrome is lower compared to healthy subjects and even the patients with other gynecological diseases. This study was performed with aim to evaluate the effect of selected interval exercise on body composition and quality of life in students with polycystic ovary syndrome. Methods: This practical pretest-post test quasi-experimental study was performed on 10 non-athlete students diagnosed with PCOS in 2014-2015. The subjects performed selected interval exercise 3 sessions per week for 6 weeks. The participants were evaluated using women quality of life questionnaire and measurement of Anthropometric variables. Data was analyzed by SPSS software (version 18) and Kolmogorov-Smirnov and dependent t- test. P<0.05 was considered significant. Results: In this study, body weight (P=0.040), body mass index (P=0.049) and body fat percent (P=0.041) were significantly decreased after exercise. The data comparison showed a statistically significant difference in menstrual disorders (P=0.001), weight (P=0.016), emotional-excitement (P=0.009), and Total score of quality of life (p=0.036) after the intervention. Conclusion: Performing interval exercise can be effective to improve the quality of life in women with polycystic ovary syndrome.   Keywords: Interval exercise, Polycystic ovary syndrome, Quality of life