برقراري ارتباط بين كاركنان سلامتي و بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 : يك عامل موثر در زندگي با ديابت

Communication between health workers and patients:An Effective Factor in Living With Diabetes

زمينه و هدف: برقرای ارتباط موثر بين افراد حرفه ای گروه سلامت با بيماران مبتلا به ديابت از موارد مهم درزندگی با ديابت به شمار می آيد. اين مطالعه به منظور بررسی برقراری ارتباط كاركنان سلامتی به عنوان يك مانع در زندگی با ديابت دربيماران ديابتی نوع 2 مراجعه كننده به بيمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشكی تهران طراحی و اجرا شد.مواد و روش ها: اين مطالعه ازنوع مقطعی( توصيفی- تحليلی) بود كه در سال 1391 بر روي600 بيمار به طور تصادفی ساده انجام شد. ابزار مطالعه شامل دو بخش اطلاعات دموگرافيك و مرتبط با سلامت و بيماری و شاخص كنترل ديابت (HbA1C ) با 10 سوال و ابزار زندگی با ديابت در بعد ارتباط با كاركنان سلامتی با 18 سوال بود كه توسط مقياس لايكرت از كاملا موافقم(5) تا كاملا مخالفم (1) اندازه گيری گرديد.روايی و پايايی ابزار اندازه گرفته شد. روش جمع آوری اطلاعات، تكميل پرسشنامه با استفاده از مصاحبه بود. برای تجزيه وتحليل داده ازنرم افزارآماريSPSS نسخه5/11وآزمونهای آماری توصيفی( ميانگين و انحراف معيار ) و استنباطی(كای دو و مدل رگرسيون لجستيك) استفاده شد.سطح معنی داری در اين مطالعه كمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.نتايج: ميانگين و انحراف معيار مانع برقراری ارتباط با كاركنان سلامتی 17/7±78/56 بود. نتايج مطالعه نشان داد كه جنسيت(001/0 > p)، سالهای ابتلا به بيماری ديابت (001/0 > p)،سطح تحصيلات (001/0 > p)، نوع درمان(001/0 > p)،وضعيت شغلی(001/0 > p)، گروههای سنی(001/0 > p)، وضعيت درآمد(001/0 = p) ، وضعيت تاهل (001/0 > p)و HbA1C(001/0 > p) با مانع ارتباط با كاركنان سلامتی ارتباط آماری معنی داری داشتند. نتايج مدل رگرسيون لجستيك نيز نشان داد شانس شديد بودن مانع ارتباط با كاركنان سلامتی در گروه با سالهای ابتلا به ديابت 10-5 سال 38/0 برابر، در افراد با سالهای ابتلا به ديابت بيش از 10 سال، 32/1 برابر گروه با سالهای ابتلا زير 5 سال بود. اين نسبت شانس در گروه با سابقه 10-5 سال معنی دار بوده (004/0 p=)و در شديد بودن مانع ارتباط با كاركنان سلامتی تاثير معنی داری داشت.نتيجه گيری: نتايج مطالعه حاكی از اين است كه عوامل متعددی در ارتباط كاركنان سلامتی و بيماران ارتباط دارد وعامل سالهای ابتلا به ديابت با شانس شديد بودن مانع ارتباط دارد كه اين امر می تواند در برنامه ريزی مداخلات ارتقاء سلامت كمك كننده باشد.

Background: Establishing an effective communication between health team professionals and diabetic patients is an important issue in living with type 2 diabetes. This study was conducted to assess communication between health workers as an obstacle in living with diabetes among type 2 diabetic patients referring to affiliated hospitals of Tehran University of Medical Sciences.Materials and Methods: This survey was a descriptive, analytic cross-sectional with 600 patients selected by a simple random method. Data were collected using a two part questionnaire including demographic information, health and disease related variables and HbA1C index (containing 10 questions) and communication of health workers with diabetic patients (containing 18 questions) which was measured by a five-level Likert scale [absolutely agree (5) to absolutely disagree (1)]. Validity and reliability of the questionnaire was verified. Questionnaires was filled by interview. SPSS software version 11.5 and descriptive statistical tests (mean and standard deviation) and inferential tests (chisquared, logistic regression model) were used for data analysis. Level of significance was assumed to be less than 0.05.Results: Mean and standard deviation of communication between health workers and patients as an obstacle were 56.78± 7.17. Study results indicated that there were statistically significant relationships between sex(p<0.001), disease duration (p<0.001) , level of education (p<0.001) , type of treatment (p<0.001), occupation status (p<0.001), age categories (p<0.001), income status (p<0.001), marital status (p<0.001) and HbA1C index (p<0.001) and communication with health care as an obstacle. In addition results of the logistic regression model showed that the ratio of intensity of health worker communication as an obstacle was 0.38 times in 5-10 years and 1.32 times in more than 10 years diabetic patients compared to patients with less than 5 years disease duration. This ratio was significant in the group of diabetic patients with 5-10 years disease duration (p=0.004) and was effectively significant in intensity of health worker communication as an obstacle.Conclusion: Study results indicated that several factors affect communication between health workers and patients and the factor of years diabetic duration is related to ratio of the intensity of communication as an obstacle which can be helpful due to the planning health improvement interventions.