بررسي مقايسه‌اي سميت سلولي و خاصيت ضد سرطاني با آزمون كشندگي ميگوي آب شور و سلول‌هاي سرطان لوسمي خوني و سرطان پستان توسط دو گونه دافنه

Comparison of Cytotoxicity and anti-cancer activity, by Artemia urmiana Brine Shrimp Lethality Test(BSLT) and Cancer Cell leukemia and Breast Cancer by two species of Daphne

زمينه: امروزه از تركيبات خالص گياهان عليه ميكروب‌ها و سلول‌هاي سرطاني استفاده مي‌شود. هدف از اين مطالعه اندازه‌گيري و مقايسه سميت سلولي و خاصيت ضد سرطاني دو گونه دافنه، بتولين و بتولينيك اسيد با استفاده از آزمون هاي كشندگي ميگوي آب شور Artemia urmiana و دفع رنگ تريپان بلو بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه به صورت طرح آزمايشي انجام گرفت. تعداد106 سلول از سلول هاي سرطاني رده K562 وMCF-7 در سه تكرار در ظروف كشت سلولي حاوي محيط كشت ريخته و به مدت 24 ساعت انكوبه شدند و با رقت هاي مختلف از عصاره گياهي و مواد خالص براي 24 ساعت تيمار گرديدند. ميزان تكثير و بقاي سلولي با تست دفع رنگ تريپان بلو تعيين گرديد. تفريخ لارو با استفاده از سيست خريداري شده از پژوهشكده آرتمياي اروميه، دانشگاه اروميه براي ارزيابي سميت سلولي انجام گرفت. لاروهاي زنده ميگو در مجاورت غلظت هاي مختلف عصاره قرار گرفتند و تعداد لاروهاي زنده و مرده پس از 24 ساعت شمارش شدند و بر اساس اين داده ها ميزان كشندگي 50 درصد هر عصاره تيمار ارزيابي شد.داده ها با آناليز واريانس و پروبيت تجزيه وتحليل شدند. يافته‌ها: ميزان مهار كنندگي 50 درصد تكثير تركيب بتولين و بتولينيك اسيد به‌ترتيب در سلول هاي سرطاني رده K562 (21/1±8/ 5 نانو مولار و 67/0±2/12 نانو مولار)، رده MCF-7 (11/1±04/18 نانو مولار و 37/0±47/21 نانو مولار) اندازه‌گيري شد. عصاره هيدرواتانولي دافنه ماكروناتا و دافنه الوييده اثر كشندگي قوي بر ميگوي آب شور داشتند به طوري كه دوز كشندگي 50 درصد آن‌ها به‌ترتيب 16/0±01/2 ميلي‌گرم وزن خشك بر ميلي‌ليتر و 88/0±37/2 ميلي‌گرم وزن خشك بر ميلي‌ليتر بود. در هر دو آزمايش، ميزان تاثير مواد گياهي رابطه مستقيمي با غلظت آن‌ها داشت. (05/0 > P). نتيجه‌گيري: مطابق نتايج، در بين چهار نوع تيمار اعمال شده بتولين و دافنه ماكروناتا موثرين‌ترين مواد گياهي مي باشند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه گياه دافنه ماكروناتا حاوي تركيبات سمي و ضد سرطان بيشتري از دافنه الوييده است.

Background: Nowadays, toxic compounds derived from plants used against microbes and cancer cells. The aim of this study was to evaluate cytotoxicity and anticancer activity of two species of Daphne, Betulin and Betulinic acid by Artemia urmiana Brine Shrimp Lethality Test (BSLT) and trypan blue exclusion method. Material and Methods: This study was conducted as the experimental design. 106 cells of K562, MCF-7 cancerous cell line in triplicate were poured into the cultured dishes containing medium and incubated for 24 hour. Cells were treated with various concentration of the plant extract and plant compound for for 24 hour. Cell viability was assessed using trypan blue dye exclusion method. Cytotoxicity evaluation was performed using larvae hatched cysts were purchased from Artemia Research Center, Urmia University. Live shrimp larvae were treated with different concentrations of extract and the numbers of live and dead larvae were counted after 24 hours. lethal concentration %50 (LC50) of any extracts on live larvae based on the data w Was obtained. The data were analyzed using the Varience and Probit analysis. Results: inhibition proliferation 50% of Betulin, and Betulinic acid in treated cells line K562 (5.8±1.2 1nM, 12.2±0.67 nM, respectively) and MCF-7 (18.04±1.11 nM, 21.47±0.37 nM) were measured. Hydro ethanol extracts of Daphne mucronata and Daphne oleoides exhibited potent brine shrimp lethality with lethal dose 50 % of them was 2.01±0.16 mgDW/ml, 2.37±0.88mgDW/ml respectively. In both tests, the effect of plant material was directly related to their concentration. Conclusion: According to the results, Daphne mucronata and Betulin were the most effective herbal substance. Thus, we can conclude that Daphne mucronata contains anticancer and toxic compounds.