تاثير تغذيه متناوب بر علايم متابوليكي استرس مزمن در موش كوچك آزمايشگاهي ماده نژاد NMRI

Effect of intermittent feeding on metabolic symptoms of chronic stress in female NMRI mice

زمينه: كاهش كالري دريافتي مي‌تواند به بهبود فعاليت دستگاه عصبي منجر شود. اما تاكنون اثر كاهش كالري ورودي بر فعاليت محور هيپوتالاموس- هيپوفيز- آدرنال كه مهم‌ترين محور مغزي- اندوكريني پاسخ‌دهي به استرس است مورد مطالعه قرار نگرفته است. در اين تحقيق اثر كاهش كالري ورودي (تغذيه متناوب) بر علايم متابوليكي استرس را مورد بررسي قرار داديم. مواد و روش‌ها: موش‌هاي كوچك آزمايشگاهي ماده با ميانگين وزني 3±27 گرم به 4 گروه 7 تايي تقسيم شد. گروه كنترل آب و غذاي كافي دريافت كردند و استرس نديدند. گروه دوم به مدت يك هفته و هر روز 2 ساعت از غذا محروم شدند و سپس به مدت 4 روز تحت استرس شوك الكتريكي كف پا قرار گرفتند. گروه سوم تنها به مدت يك هفته و هر روز 2 ساعت از غذا محروم شدند و گروه چهارم تغذيه عادي داشتند اما به مدت 4 روز شوك الكتريكي دريافت كردند.در پايان آزمايش‌ها از تمامي حيوانات نمونه خوني جهت سنجش كورتيكوسترون گرفته شد. يافته‌ها: استرس و تغذيه متناوب سبب افزايش سطح كورتيكوسترون پلاسما نسبت به گروه كنترل شد در حالي كه تغذيه متناوب هنگامي كه با استرس همراه شد غلظت كورتيكوسترون پلاسما نسبت به گروه كنترل افزايش نداشت. استرس مصرف غذا را كاهش داد اما تغذيه متناوب همراه يا بدون استرس باعث افزايش تغذيه گرديد. استرس و تغذيه متناوب زمان تاخير در غذا خوردن را كاهش داد، اما هنگامي كه تغذيه متناوب با استرس همراه شد زمان تاخير در غذا خوردن افزايش يافت. استرس و تغذيه متناوب تاثيري بر وزن حيوانات نداشتند. همچين، مواد دفعي در گروهي كه استرس، تغذيه متناوب و يا گروهي كه تغذيه متناوب همراه با استرس را تجربه كردند، كاهش پيدا كرد. نتيجه‌گيري: تغذيه متناوب سبب شد تا اثر استرس در بروز پاسخ‌هاي متابوليكي در حيوانات مهار شوند. اين مهار در كاهش كورتيكوسترون، تغذيه و افزايش وزن مشخص گرديد.

Background: Calorie input reduction (CIR) can improve central nervous system functions. However, there is no study dealing with the effect of CIR on the hypothalamic-pituitary-adrenal (HPA) axis activity as the main neuro-endocrine system in this regard. In the present study, the effect of CIR (intermittent feeding) on metabolic responses to stress was examined. Material and Methods: Female mice with an average weight of 27 ± 3 g were divided into 4 groups of 7. The control group received adequate food and water without stress. The second group was deprived from food (2 hours/day for seven consecutive days) and then electro foot-shock stress was applied to them for 4 days. The third group was deprived from food 2 hours/day for a week, and the fourth group received 4 days of electric shock without food deprivation. Blood samples were collected from all animals for plasma corticosterone evaluation. Results: Stress and intermittent food increased plasma corticosterone levels while intermittent feeding when combined with stress, no increment was observed in plasma corticosterone level. Stress decreased food intake, but the intermittent feeding with or without stress increased food intake. Stress and intermittent feeding decrease delay to eating time whereas this was opposite in the group in which received both stress and intermittent feeding. Stress and intermittent feeding did not affect the animalʹs weight gain. In addition, fecal material was decrease in groups experience stress, intermittent feeding and stress in combination with intermittent feeding. Conclusion: Intermittent feeding inhibits stress-induced metabolic responses. This inhibition in plasma corticosterone level, feeding and weight gain were observed.