تاثير تمركز مالكيت و مالكيت دولتي بر محافظه‌كاري حسابداري

The Effect of Ownership Concentration and State Ownership on Accounting Conservatism

محافظه‌كاري در حسابداري مي‌تواند به صورت سازوكار به تعادل رساندن منافع مديران و سهامداران شركت بكار آيد و عدم تقارن اطلاعاتي بين اين دو گروه را كاهش دهد. بسياري از تحقيقاتي كه محافظه‌كاري را مورد آزمون قرار داده‌اند مربوط به كشور انگلستان و آمريكا است؛ در اين كشورها مالكيت شركتها به نوعي پراكندگي بيشتري دارد. اما، در كشورهاي آسيايي همچون ايران، مالكيت شركتها تمركز بيشتري دارد و حتي بخش عمده‌اي از مالكيت شركتها در دست دولت است. در اين تحقيق رابطه بين ساختار مالكيت و محافظه‌كاري شركتهاي ايراني مورد مطالعه قرار ‌گرفته است. يعني تاثير بزرگترين سهامدار، دولت به عنوان بزرگترين سهامدار و دولت به عنوان يكي از سهامداران جز بر محافظه‌كاري بطور تجربي بررسي شده است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بين سال‌هاي 1381 تا 1391 است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از وجود رابطه منفي بين محافظه‌كاري حسابداري و درصد مالكيت بزرگترين سهامدار است؛ به خصوص اين رابطه زماني قوي‌تر مي‌شود كه درصد سهام بزرگترين سهامدار بيش از 30% باشد. سطح محافظه‌كاري شركت‌هاي داراي بزرگترين سهامدار دولتي پايين‌تر از ساير شركت‌ها است. همچنين، سطح محافظه‌كاري در شركت‌هايي كه حداقل يكي از سهامداران آنها دولت است، بيشتر از ساير شركت‌ها است.

Accounting conservatism can serve as a mechanism to balance the interests of managers and shareholders and to reduce the effects of information asymmetry. Much of the research examining conservatism has been conducted in Anglo-American settings, in which ownership is typically widely dispersed. In Asian countries, such as Iran, ownership structure tends to be more concentrated, and state owners are more prevalent. In this paper, we examine the relationships between ownership structure and conservatism in Iran. Three ownership structure issues are examined: the influence of the largest shareholder, whether the largest shareholder is the government, and the power and governmental status of minority shareholders. The research population takes all the companies listed in Tehran Stock Exchange in the years 1381-1391. We find that conservatism is negatively associated with the percentage of shares held by the largest shareholder, and that this effect is particularly significant when the ownership percentage exceeds 30%. The results indicate that if the state is the largest shareholder of the company, such firms have less Level of conservatism than the other companies. Also, our results indicate that privately controlled companies in which the state owns a minority interest are more conservative than those without material state minority ownership.