تاثير يك دوره برنامه‌ي تمريني يوگا بر كاركردهاي شناختي- حركتي كودكان داراي اختلال نقص توجه- بيش‌فعالي

The effect of yoga training on cognitive-motor functions in children with attention deficit - hyperactivity disorder

هدف: هدف اين تحقيق، بررسي تاثير يك دوره برنامه ي تمريني يوگا بر كاركردهاي شناختي- حركتي كودكان داراي اختلال نقص توجه- بيش فعالي است. روش: جامعه ي آماري، كليه مراجعان پسر و دختر شش تا 10 ساله بودند كه در شش ماهه ي دوم سال 1391، با تشخيص اوليه ي اختلال نقص توجه- بيش فعالي به مركز درمانگاهي مشاوره و روان شناختي شناخت شهر اصفهان معرفي شده بودند. نمونه ي آماري شامل 26 كودك (20 پسر و 6 دختر) داراي اختلال نقص توجه- بيش فعالي (نوع تركيبي) با ميانگين سني 18/1±23/7 بود كه به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه كنترل و تجربي تقسيم شدند. تحقيق از نوع نيمه تجربي و طرح تحقيق پيش آزمون- پس آزمون و گروه كنترل بود. چهار ماه بعد از پس آزمون نيز آزمون پيگيري گرفته شد. ابزارهاي اين پژوهش، پرسش نامه ي كانرز (فرم كوتاه والد و معلم) براي تشخيص اختلال نقص توجه- بيش فعالي، آزمون هوش تجديد نظرشده ي وكسلر براي تعيين ضريب هوشي و دستگاه سنجش كاركردهاي شناختي- حركتي بود. پس از جمع آوري داده هاي خام، از روش آزمون تي مستقل و تحليل واريانس بين گروهي با اندازه هاي مكرر (05/0=?) استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه يك دوره برنامه-ي تمريني يوگا بر بهبود كاركردهاي شناختي- حركتي (توجه انتخابي و آماده سازي حركتي) موثر بوده است. نتيجه گيري: نتيجه اينكه از تمرين هاي يوگا مي توان براي بهبود نشانه هاي شناختي- حركتي در مدارس و مراكز درماني استفاده كرد.

Introduction: The purpose of the present study was to investigate the effect of yoga training on cognitive-motor functions in children with attention deficit-hyperactivity disorder (ADHD). Method: A quasi-experimental study was conducted on 26 children with ADHD (20 males and 6 females) aged between 6 and 10 year who referred to the Counseling and Psychological Clinical Shenakht Center of Esfahan in the second half of year 2012. The participants were selected through convenience sampling and were randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received a 12-week yoga training; however, the control group performed their daily activities. Both groups participated in a pre-test and post-test; the experimental group participated in an additional follow-up test four month after the post-test. Conner’s Questionnaire (short form of parents and teacher), Wechsler Revised Intelligence Test, and an apparatus were used to collect the data on possible diagnosis, children’s IQ, and cognitive-motor functions, respectively. An independent t-test and between groups ANOVA with repeated measure (? < 0.05) were used to analyze the data. Results: There was a significant difference between the experimental and control groups in pre-test and post-test (p < 0.05) in terms of cognitive-motor functions. Conclusion: A 12-weeks of yoga training appears to leave a significant effect on cognitive functions (selective attention and reaction time). Therefore, yoga may be suggested as an appropriate training method to help improving cognitive functions in individuals with ADHD.