مقايسه سواد سلامت دانشجويان علوم پزشكي و غير علوم پزشكي دانشگاه‌هاي شهيد بهشتي در سال تحصيلي 93-92

Comparison of health literacy between medical and non-medical students in Shahid Beheshti Universities in the academic year 92-93

چكيده سابقه و هدف: سواد سلامت به صورت ميزان ظرفيت فرد براي كسب، تفسير، درك اطلاعات اوليه و خدمات سلامت تعريف شده است كه براي تصميم‌گيري مناسب، لازم مي‌باشد. سواد سلامت يك پيامد كليدي اقدامات آموزش بهداشت است كه بايد در مفهوم وسيعتر ارتقاي سلامت قرار گيرد. افراد با سواد سلامت ناكافي، با احتمال كمتري از برنامه‌ي مراقبتي پيشنهادي تبعيت مي‌نمايند. تا كنون در خصوص تعيين سواد سلامت دانشجويان و همچنين مقايسهي آن در دو گروه علوم پزشكي و غير علوم پزشكي، مطالعه‌اي صورت نگرفته است. مطالعه‌ي حاضر با هدف ارزيابي وضعيت سواد سلامت دانشجويان علوم پزشكي و غير علوم پزشكي دانشگاه‌هاي شهيد بهشتي در سال تحصيلي 93-92 اجرا گرديد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي با رويكرد توصيفي- تحليلي مي‌باشد كه تعداد 500 نفر دانشجو از دو دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي و دانشگاه شهيد بهشتي مورد بررسي قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌ي جديدترين نشانه‌ي حياتي (NVS) استفاده شد. در نهايت داده‌ها به كمك نرم افزار SPSS نسخه‌ي 18 و آزمون‌هاي آماري t مستقل، كاي دو و رگرسيون خطي چند متغيره، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافتهها نشان داد كه 4/26 درصد از دانشجويان علوم پزشكي سواد سلامت ناكافي و 2/31 درصد داراي سواد سلامت كافي بودند. همچنين 8/44 درصد دانشجويان غير علوم پزشكي سواد سلامت ناكافي داشتند. بين دو گروه، از نظر ميانگين نمره‌ي سواد سلامت، اختلاف معنادار آماري مشاهده شد (001/0P < )، كه نشان داد سواد سلامت در دانشجويان علوم پزشكي نسبت به دانشجويان غير علوم پزشكي بهتر ميباشد. نتيجه‌گيري: بر اساس پرسشنامه‌ي NVS، طيف وسيعي از دانشجويان، سواد سلامت ناكافي و مرزي داشتند كه اين خود، توجه بيشتر به امر سواد سلامت در برنامه‌هاي ارتقاي سلامت را ضروري مي‌سازد. Abstract: Background and Aim: Health literacy was defined as “the degree to which individuals have the capacity to obtain, process, and understand basic health information and services needed to make appropriate health decisions.” Health literacy is a key outcome of health education activity, which should be situated in the broader concept of health promotion. Limited health literacy can reduce adults’ ability to comprehend and adhere treatment plans. This study aimed to determine and compare health literacy between medical and non-medical students in Shahid Beheshti Universities in the academic year 92-93. Materials and Methods: This cross-sectional study with approach to its descriptive-analytic sets with 500 students enrolled in medical and non-medical students of Shahid Beheshti Universities. The data collection was performed using the Newest Vital Sign questionnaire. Finally, the data were analyzed by SPSS win/18 using descriptive analytical statistics, independent t-test, chi-square and linear regression. Results: Our findings showed 26.4% medical students had inadequate health literacy, and 31.2% had adequate health literacy. Also 44.8% non-medical students had inadequate health literacy. We observed statistically significant differences in mean score of health literacy between two groups (p < 0.001). This indicates that health literacy in medical students is better than non-medical students. Conclusion: Results of this study showed that based on NVS questionnaire a wide range of students had inadequate and marginal health literacy. This suggested the need for greater attention to the issue of health literacy on health promotion programs.