معماي رابطه ريسك درماندگي مالي با بازده سهام-مطالعه تجربي در بورس اوراق‌بهادار تهران

اين پژوهش به بررسي رابطه نظام‌مند ميان بازده سهام و ريسك درماندگي مالي شركت‌ها با استفاده از دو معيار Z آلتمن و امتياز O اولسون، مي‌پردازد. همچنين به بررسي اين موضوع مي‌پردازد كه هر يك از متغيرهاي بتا، B/M و اندازه با توجه به شدت ريسك درماندگي مالي، چه نقشي در توضيح بازده‌ سهام دارند. بدين منظور از روش تشكيل سبد‌سرمايه‌گذاري (چندك‌بندي) و از داده‌هاي سالانه بورس اوراق ‌بهادار تهران از سال 1382 الي 1390بهره گرفته مي‌شود. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بازده سهام داراي رابطه منفي با ريسك درماندگي مالي است. از سوي ديگر، اثر B/M و اندازه، مستقل از ريسك درماندگي هستند. بنابراين به نظر مي‌رسد ريسك درماندگي مالي در بورس اوراق‌بهادار تهران غيرنظام‌مند است. همچنين اين پژوهش نشان داد كه شركت‌هاي كوچك بيشتر در معرض ريسك درماندگي قرار دارند.