وضعيت توان خودمراقبتي در بيماران مبتلا به آرتريت روماتوييد

Status of self- care ability of patients with Rheumatoid Arthritis

چكيده مقدمه: امروزه جهان پزشكي با رشد ابتلا به بيماري هاي مزمن مواجه است. آرتريت روماتوييد به عنوان يك بيماري مزمن باعث درد، خستگي، محدوديت حركت و فعاليت روزانه، اختلال در عملكرد جسماني و ناتواني مي شود. يكي از بخش هاي مهم برنامه هاي كنترل بيماري هاي مزمن مانند آرتريت روماتوييد توجه به توانمندي بيمار جهت اجراي رفتارهاي مناسب خودمراقبتي وكمك به بيماران براي سازگاري با شرايط مزمن بيماري مي باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين توان خودمراقبتي در افراد مبتلا به آرتريت روماتوييد صورت گرفت.. روش كار: اين پژوهش مطالعه اي مقطعي از نوع توصيفي- تحليلي است كه در آن ميزان توان خودمراقبتي در 326 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوييد مراجعه كننده به درمانگاه روماتولوژي مركز آموزشي درماني رازي رشت مورد بررسي قرار گرفت. گردآوري داده ها از طريق پرسش نامه اطلاعات دموگرافيك و پرسش نامه توان خودمراقبتي بدست آمده است. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و تحليلي(كروسكال واليس و من ويتني رگرسيون خطي چندگانه مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. نتايج: ميانگين نمره توان خودمراقبتي بيماران32/2 ±65/57 بوده كه در سطح خوب بود. جنس (016/0p < )، سن (001/0p < )، وضعيت تاهل (001/0p < )، سطح تحصيلات (001/0p < )، شغل (001/0p < ) ، درآمد (004/0p < ) ، طول مدت ابتلا به بيماري (000/0p < ) و بيماري هاي همراه (001/0p < ) با توان خودمراقبتي ارتباط آماري معني داري داشت. نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاكي از آن است كه عوامل وضعيتي پايه در كنترل بيماري آرتريت روماتوييد موثر مي باشد، بنابراين لازم است پرستاران با تعيين نيازهاي خودمراقبتي و با در نظر گرفتن عوامل مرتبط تاثير گذار بر آن، برنامه ريزي هاي آموزشي لازم را در جهت ارتقاي توانمند سازي بيماران تدوين و اجرا نمايند.

Abstract Introduction: Today medical world is facing the increase of chronic diseases. Rheumatoid Arthritis as a chronic disease causes pain, fatigue, limited mobility and daily activity, physical function disorder and disability. An important part of controlling chronic illnesses such as rheumatoid arthritis is enabling patients to conduct self-care and adjusting to condition of chronic disease. Objective: Present study aims to determine self-care ability of patients with rheumatoid arthritis. Methods: This is a cross sectional descriptive study which surveyed the level of self-care of 326 patients with rheumatoid arthritis referring to Rheumatology clinic of Razi educational center in Rasht. Data were collected using Health Assessment Questionnaire in order to determine the disability rate and Self-Care Inventory in order to determine the Self-Care ability rate through interview. Data were analyzed by descriptive and analytical statistical tests (Kruskal Wallis, Mann Whitney and Multiple linear regressions). results: The mean self-care ability of patients was 57.65±2.32 which was at a good level. Sex (P < 0.0016)), age (P < 0.001) marital status (P < 0.001), education (P < 0.001), jobs (P < 0.001), income (P < 0.004), duration of illness (P < 0.000) and co morbidities (P < 0.001) were significantly associated with self-care ability. Conclusion: Study findings indicate that baseline factors are effective in controlling rheumatoid arthritis disease; therefore it is necessary for nurses to determine self-care needs considering effective related factors to develop and implement training programs in order to improve patients’ empowerment.