روش‌شناسي تحليل كيفي تعاملي(IQA) ابزاري روشي در مطالعات فرهنگي

Interactive qualitative analysis; A methodological instrumentation in Cultural Studies

اين مقاله به معرفي تكنيك روش‌شناختي «تحليل كيفي تعاملي» براي مطالعه‌ي تعليلي معنا در جامعه‌ي تحت مطالعه مي‌پردازد. نابسندگي تحقيقات كمّي و شناخت سطحي حاصل از تبيين‌هاي اثبات‌گرايانه، منجر به اين امر شده است كه طيف برجسته‌اي از محققان اجتماعي، مطالعات كمّي را تنها در نقش مكملي براي تحقيقات كيفي و جزيي نگر برشمارند. اين مقاله به تشريح عملياتي روش تحليل كيفي تعاملي مي‌پردازد تا گامي را در مسير انباشت دانش در سنت مطالعات كيفي بردارد. « IQA» كه ريشه در نظريه‌ي زمينه‌اي و برساخت نظريه‌اي برآمده از داده‌ها، خاص هر ميدان تحقيق دارد، با استفاده از ابزار گرافيكي و نموداري ارايه نتايج، مي‌تواند ضمن پرداختي ژرفانگر به موضوعات ميدان‌هاي اجتماعي، به ترسيم شمايي هولوگرافيك از آن نيز بپردازد. اين تكنيك روش‌شناختي با به كمينه رساندن نقش محقق در مفصل‌بندي داده‌ها و ارايه‌ي نتايج و پررنگ كردن نقش مشاركت‌كنندگان به عنوان نمونه‌هاي مطالعاتي، داعيه‌ي ارايه‌ي نتايجي تعليلي بر مبناي نظرات جامعه‌ي تحت مطالعه دارد و سوگيري در تحقيق كيفي را به حداقل ممكن مي‌رساند.

this article introduces the methodological technique "interactive qualitative analysis" to study the causal meaning in subjects. Lack of quantitative research and following superficial knowledge of Positivist explanation has result in a largegroupofsocialresearchers consider the quantitative research only as part of qualitative research. This article explains operational interactive qualitative analysis in order to takea stepintheaccumulation of knowledgein the tradition ofqualitativestudies. «IQA» theory using graphical tools and presentation of the results, not onlyprovides a deep understanding of social fields, but also shows a holographic representation of the communities. This methodological technique through reduce the role of researcher and highlight the role of participants as case of studies, looking Causefindingresultswithoutbias as much as possible