بررسي رابطه ي اعتماد اجتماعي و آمادگي براي توسعه ي اقتصادي مورد مطالعه: شهر بيرجند

Survey the Relation of Social Confidence and Readiness for Economic Expansion (Case study: Birjand City)

اعتماد از مفاهيم كليدي در حوزه جامعه شناسي و يكي از ابعاد مهم سرمايه اجتماعي محسوب مي شود و طرح اعتماد اجتماعي بيانگر توجه فزاينده به عوامل اجتماعي و نهادي در مطالعات توسعه است. مطالعاتي كه عمدتاً بر مولفه هاي اقتصادي تاكيد داشته، ولي در دهه ­هاي اخير بيشتر به عوامل اجتماعي و فرهنگي توسعه معطوف گرديده است.با اهميت يافتن اعتماد اجتماعي در جامعه معاصر به تدريج اين مفهوم در نزد سياست گذاران، برنامه ريزان و دولت مردان نيز از جايگاه خاصي برخوردار شده تا جايي كه سنجش اعتماد اجتماعي در قانون برنامه توسعه اقتصادي- اجتماعي كشور مورد توجه قرار گرفته است. چارچوب نظري اين مقاله، رويكردي تلفيقي مشتمل بر نظريه فرهنگ گرايي وبر، نظريه اقتصاد نهادي و نظريه پاتنام مي باشد كه از مفاهيم عمده آن ها در اين تحقيق استفاده شده است. هدف اين پژوهش عبارت است از سنجش ميزان اعتماد اجتماعي و مولفه ­هاي آن در شهر بيرجند و تبيين ارتباط آن با اقدامات نهادي براي توسعه اقتصادي. تحقيق حاضر با رويكرد كمّي، به روش پيمايشي و با ابزار پرسش نامه انجام شده است. با استفاده از فرمول كوكران 400 نفر از مردم شهر بيرجند به عنوان نمونه انتخاب شده، سپس به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي افراد واقع در سنين بين 15 تا 64 سال، مورد پرسش قرار گرفتند. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه ظرفيت بسيار بالايي از اعتماد اجتماعي و رابطه اش با اقدامات نهادي براي توسعه اقتصادي وجود دارد و نتايج نشان مي دهد كه تمامي اين روابط معني دار و مستقيم بوده و بيانگر اين مهم كه ميزان آمادگي در جهت توسعه اقتصادي در منطقه در سطح بالايي مي باشند.

Confidence is counted as a key concepts in sociological studies and as one of the important factors of social investment and the plan of social capital indicates the exceeding attention to the social and constitutional elements in Development studies. The studies which mainly stressed and emphasized the economic dimensions but in recent decades focused its attention more on to the social and cultural factors of expansion plan. By increasing the seriousness of social confidence in contemporary societies, this concept acquired special status among the politicians, planners and statesmen gradually to the extent that the social confidence evaluation has been take into consideration in the legal act of economic-social expansion plan of our country. The theoretical framework of this article is a collaborative one which include Webber’s culturist theory, Institutional economy and Putnam’s principles. In this research the main concepts of the aforementioned theories has been used permanently. The aim of this project indicates the evaluation of social confidence scale and its dimensions in Birjand city and the Explanation of its relation with Institutional measures for economic expansion. The present research has been accomplished with quantitative approach in survey method and by questionnaire tools. By using KoKaran formula 400 people of Birjand has been selected as a sample and then by the multilevel cluster sampling method, the persons between the ages of 15-64 has been interviewed. The obtaining results shows that there is a very high capacity of social confidence and its relation with Institutional actions for economic expansion. All of this relations are meaningful and directional and indicates this basic point that the scale of readiness for economic expansion of this region is in its high level. Key Words: Social Confidence, Institutional Measurements, Birjand, Institutional Economy, Social Capital.