بررسي اثربخشي مديريت استرس با استفاده از گروه درماني شناختي - رفتاري بر كنترل قند خون، بهبود كيفيت زندگي و استرس در زنان ديابتي نوع 2 در اروميه

THE STUDY OF THE EFFECT OF STRESS MANAGEMENT THROUGH BEHAVIORAL COGNITIVE GROUP THERAPY ON THE CONTROL OF DIABETES AND THE IMPROVEMENT OF QUALITY OF LIFE AND STRESS IN DIABETIC FEMALE PATIENTS IN URMI

تاريخ دريافت 21/04/1394 تاريخ پذيرش 29/06/1394 چكيده پيش‌زمينه و هدف: اين مطالعه تعيين اثربخشي مديريت استرس به شيوه‌ي شناختي-رفتاري در كاهش قند خون و بهبود كيفيت زندگي و استرس بيماران ديابتي نوع دو، در شهر اروميه مي‌باشد. مواد و روش: اين مطالعه به روش توصيفي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شده است. نمونه شامل 30 بيمار از اعضاي انجمن ديابت اروميه بود كه به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه استرس هري و پرسشنامه كيفيت زندگي SF 36 و دستگاه اندازه‌گيري قند خون، گلوكومتري استفاده شد. پرسشنامه‌هاي پيش‌آزمون و پس‌آزمون توسط بيماران تكميل شد. قند خون ناشتا FBS بيماران توسط محقق در انجمن ديابت در پيش‌آزمون و پس‌آزمون گرفته شد. گروه ‌درماني شناختي– رفتاري طي 10 جلسه يك و نيم‌ساعته روي گروه آزمايش انجام گرديد درحالي‌كه به گروه كنترل هيچ درماني ارايه نشد و سپس داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس مورد تجزيه‌و‌تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد ميانگين نمرات كيفيت زندگي همچنين ميانگين نمرات قند خون و استرس گروه آزمايش به‌طور معني‌داري نسبت به گروه كنترل كاهش يافته بود. نتيجه‌گيري: آموزش مديريت استرس به شيوه‌ي شناختي– رفتاري مي‌تواند به‌عنوان بخشي از مراقبت جامع ديابت سودمند باشد.

Received: 12 Jul, 2015; Accepted: 20 Sep, 2015 Abstract Background & Aims: The present study was aimed to investigate the effect of stress management on reducing blood sugar through cognitive-behavioral method among type 2 diabetic patients. Materials & Methods: This research used an experimental design with pre-test, post-test and control group. The samples included 30 patients selected through simple randomization from among the members of diabetes community. Harry’s stress questionnaire and a Glocometer were used for data collection. The pre-test and post-test questionnaires were filled out by the patients. Fasting blood suger (FBS) was measured by the researcher before and after the experiment. Cognitive-behavioral therapy was received by the experimental group over 10 sessions of one hour half. The control group did not receive a treatment. The data were analyzed using a covariance analysis. Results: The results revealed a statistically significant reduction in the mean scores of life quality, blood sugar and stress. Conclusion: Stress management through cognitive-behavioral therapy could be beneficial as an effective part of comprehensive diabetes care.