جايگاه سياست در انديشه امام خميني (ره) و صدرالمتالهين

The status of politics from the thoughts of Imam Khomeini and SadrAlmota’lehin

امام خميني (ره) شخصيتي است كه در علوم گوناگون فقه، اخلاق، عرفان، فلسفه و... اگر نگوييم سرآمد، حداقل بايد اذعان كنيم كه صاحب سبك و نظر است و جلوه اين دانش‌ها را كه بعضاً ضدونقيض به نظر مي‌رسند مي‌توان درسيره عملي ايشان و به‌طور ويژه در سياست عملي ايشان كه از انديشه سياسي اين بزرگ‌مرد سرچشمه گرفته است پيدا نمود.صدرالمتالهين شيرازي نيز انديشمند بزرگي است كه هرچند شهرتش در ابداع نظريه‌هاي فلسفي است ولي با مباني نظري سياست نيز بيگانه نيست و به‌نوعي امام از روش فلسفي ايشان پيروي مي‌كرده‌اند.اين مقاله به دنبال تبيين ديدگاه اين دو شخصيت در حيطه سياست است و مي‌كوشد ضمن مقايسه اين دودر نحوه نگرش و برداشت از سياست در حيطه نظروعمل به بيان نقاط اشتراك و افتراق اين دو پرداخته و درنهايت اين فرضيه را اثبات ‌كند كه سياست در نگرش اين دو به‌عنوان يك وسيله وابزاري درراه اجرايي نمودن آموزه‌هاي قرآني، روايي وبرهاني است و هرچند ملاصدرا برخلاف امام خميني (ره) نتوانست نظامي سياسي رابصورت عملي بنيان نهد ولي در تعريف سياست و هدف آن اختلاف‌نظري با امام ندارد.

Imam Khomeini is a great character, if not preeminent, we can acknowledge that he possesses a special style and perspective regarding different sciences such as jurispredence, ethics, theosophy and philosophy an the manifestation of these knowledge and sciences which occasionally seem to be contradictory, can be found in his practicable policy originating from his elevated political thought. SadrAlmota’lehin Shirazi is also a great thinker that alghough his reputation and fame lies in inventing philosophical theories, he is not unfamiliar with theoretical rubrics of politics(policy) , and also Imam has followed his philosophical doctorine. This article aims at specifying perspectives of these two great characters in the domain of politics and also attempts to draw a comparision between their perspectives regarding politics in both theoretical and practical ways. Finally, the article attemps to prove this hypothesis that politics in the perspectives of these two great characters is considered to be a means of applying koranic, narrative and logical doctorine. And although Molasadra unlike Imam Khomeini didn’t succeeded in basing political system in a practical way. He is unanimous with Imam concerning politics and its purposes.