همبستگي سلامت معنوي و سطح كورتيزول در دانشجويان پرستاري

Relationship between spiritual well-being and cortisol level in nursing students

چكيده سابقه و هدف: وجود سطح بالا و طولاني مدت كورتيزول در جريان خون كه در پاسخ به استرس ترشح مي‌شود داراي تاثيرات منفي بر سلامتي انسان مي‌باشد. سلامت معنوي با ايجاد احساسات مثبت در افراد مي‌تواند موجب كاهش آزاد سازي هورمون كورتيزول شود. اين مطالعه با هدف تعيين همبستگي بين سلامت معنوي و سطح كورتيزول خون در دانشجويان پرستاري انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه‌ي توصيفي- همبستگي، روي 100 نفر از دانشجويان سال آخر رشته‌ي پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت كه در سال 1392 در واحد عرصه مشغول به تحصيل بودند، انجام شد. نمونه‌گيري به صورت تصادفي ساده بر اساس شماره‌ي دانشجويي انجام شد. از پرسشنامه‌ي استاندارد سلامت معنوي (SWB) براي سنجش سلامت معنوي افراد استفاد شد. غلظت كورتيزول پلاسما به روش اليزا اندازه‌گيري شد. نمونه‌هاي خون وريدي در فاصله‌ي زماني بين ساعات 10 تا 12 صبح جمع‌آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها، از آزمون‌هاي آماري تي مستقل و ضريب همبستگي پيرسون، استفاده گرديد. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي سلامت معنوي، بعد مذهبي و بعد وجودي آن به ترتيب 4/13±8/97، 1/7±6/48 و 2/7±2/49 بود. بيشتر دانشجويان (51%) در سطح سلامت معنوي بالا و بقيه (49%) در سطح متوسط قرار داشتند. ميانگين سطح كورتيزول خون 1/5± 1/14 ميكروگرم در دسي‌ليتر بود. بين سلامت معنوي و ابعاد آن با سطح كورتيزول، همبستگي معني‌داري وجود نداشت. در بين 20 سوال پرسشنامه‌ي سلامت معنوي، همبستگي معني‌دار معكوس بين سطح كورتيزول و سوال "باور دارم كه خداوند به فكر مشكلات من است" (035/0P < ، 211/0- =r) و سوال "در زندگيم لذت زيادي نمي‌برم" (044/0P < ، 202/0- =r) وجود داشت. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه‌ي حاضر، ارتباطي بين سطح كورتيزول هنگام صبح و نمره‌ي كل پرسشنامه‌ي سلامت معنوي و ابعاد آن وجود ندارد، ولي اعتقاد به وجود خداوند به عنوان ياري‌رسان در مشكلات و لذت بردن از زندگي، به طور معني‌داري با سطح كورتيزول سرم پايين، ارتباط داشت.

Abstract: Background and Aim: PPROM is defined as the preterm premature rupture of membranes before the initiation of delivery and before the 37th week of pregnancy. PPROM has many maternal and fetal complications and is primarily generated by infection. This infection can bring about changes in cervical length at the incipience of pregnancy. Since CRP levels increase in blood in response to infection and inflammation, the aim of this study is to investigate the relation between mothers’ CRP level as a marker of infection with cervical length and the occurrence of PPROM. Materials and Methods: 418 pregnant women with singletons who had visited the parental clinic of Shariati hospital participated in this descriptive study. Their CRP level was measured based on mg/dl between the 6th and 20th weeks of gestation and their cervical length was specified with vaginal ultrasound based on mm between 14 to 20 weeks of pregnancy. In this study the relation between the CRP level and the incidence of PPROM with cervical length was statistically determined via the t-test. Results: Out of 418 pregnant women 11 (2.6 percent) had PPROM and their CRP level was 22.5 mg/dl±2.8. The remaining 407 people who didnʹt suffer from PPROM had a CRP level of 8.73 mg/dl±4.5. In this research there was a significant relation between CRP level during the first 20 weeks of gestation and the incidence of PPROM (P < 0.000). Furthermore, the CRP level in people who had a cervical length of 25mm or less was 21mg/dl±4.8. It was 8.5mg/dl4.2 in people who had a cervical length of greater than 25mm. The study found a significant relation between the mothersʹ CRP level with a cervical length of 25mm or less during the first 20 weeks of pregnancy (P < 0.000). ‍Conclusion: It seems that the CRP level is associated with the incidence of PPROM and cervical length and that the CRP level as a marker of inflammation and infection is higher in people affected with PPROM and those who have a cervical length of 25mm or less. To investigate this further, it’s recommended that a cohort research be studied.