عنوان مقاله :
تأثير تمرينات استقامتي، مقاومتي و تركيبي بر سطوح 1-sICAM و مقاومت به انسولين در زنان غيرفعال
عنوان فرعي :
Effect of endurance, resistance and concurrent training on sICAM-1 levels and insulin resistance in inactive women
پديد آورندگان :
شافعي، هلاله نويسنده دانشگاه كردستان -, - , شيخ الاسلامي وطني، داريوش نويسنده دانشيار و عضو هيئت علمي دانشگاه كردستان sheikholeslami vatani, dariuosh
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1394 شماره 27
كليدواژه :
انسولين , تمرينات تركيبي , مولكول چسبان سلولي , گلوكز
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر، تأثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و تركیبی را بر سطوح sICAM-1 و مقاومت به انسولین در زنان غیرفعال بررسی كرده است. 44 زن سالم با میانگین سنی 6/1±2/20 سال و شاخص تودهی بدنی3±8/20 كیلوگرم بر مترمربع در چهار گروه: استقامتی، مقاومتی، تركیبی و كنترل (هر گروه 11 نفر) قرار گرفتند. تمرینات به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. تمرین استقامتی شامل بلوكهای ایروبیك و تمرین مقاومتی به صورت كار با وزنه بود. در برنامهی تركیبی، افراد یك جلسه برنامهی تمرین قدرتی و جلسهی بعد، برنامهی تمرین استقامتی را انجام دادند. خونگیری 36ساعت قبل و مجدداً 36 ساعت پس از خاتمه تمرینات انجام شد. یافتههای پژوهش با استفاده از آزمون ANOVA با اندازهگیریهای مكرر نشان داد كه سطوح sICAM-1 در گروه مقاومتی (0.0001>P) و تركیبی (0.0001>P) كاهش معنادار داشت، ولی در گروه استقامتی این كاهش معنادار نبود. تغییرات انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در هیچیك از گروهها معنادار نبود. اما مقادیر گلوكز ناشتا در گروه تركیبی افت معناداری داشت (0.01=P)، درحالیكه در سایر گروهها بدون تغییر بود. همچنین، در ارتباط با هیچیك از متغیرها، تغییرات بین گروهی معناداری مشاهده نگردید. به نظر میرسد كه تمرینات تركیبی در مدت و شدت اعمالشده (در مقایسه با تمرینات استقامتی)، بر سطوح مولكول چسبان اثرگذاری بیشتری دارد. اما جهت بهبود مقاومت به انسولین، شدت برنامهی تمرینی بیشتری مورد نیاز میباشد.
چكيده لاتين :
This study examines the effect of endurance, resistance and concurrent training on serum sICAM-1 levels and insulin resistance index in inactive women.44 healthy women with an average age of 20.2±1.6 years and BMI 20.8±3 kg/m2 divided into four groups: endurance, resistance, concurrent and control groups (each group, n=11). Training was conducted for six weeks and three times a week. Endurance training consists of aerobic blocks (60 to 75 percent of maximum heart rate). Resistance training was carried out (60 to 75 percent of one repetition maximum). In concurrent training program, subjects performed one session of resistance training and in the next session they did the endurance training. Blood samples were taken 36 hours before and again 36 hours after the end of training. The findings of this study using ANOVA with repeated measure showed that the levels of sICAM-1 in resistance (P>0.0001) and concurrent (P>0.0001) groups had a significant reduction, while in the endurance group this reduction was not significant. The changes in insulin and insulin resistance index in none of the groups was not significant. But, fasting glucose levels drop significantly in the concurrent group (p=0.01), while each groups was unchanged in the other. Furthermore, in connection with any of the variables, no significant changes were observed between groups. It seems that concurrent training have more impact on levels of intercellular adhesion molecule and insulin resistance index in healthy untrained women and to improve these indicators,
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزشي
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزشي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 27 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان